جايگاه اوقات فراغت در سبك زندگي خانواده مطلوب با تاكيد بر سيره رضوي

در خانواده مطلوب اسلامي لحظات عمر و اوقات فراغت، فرصت طلايي و نعمت بي بديل است كه در صورت هدردادن آن، قابل بازگشت نيست. چگونگي گذران آن با توجه به آيات و روايات امام رضا(ع)، سبك زندگي خانواده را نشان مي دهد كه در واقع به مثابه ي آينه فرهنگ و انعكاس جهان بيني و ايدئولوژي آنان مي باشد. اين مقاله به روش توصيفي- تحليلي به بررسي اوقات فراغت در سيره رضوي با نگاهي قرآني پرداخته و به اين نتايج دست يافته كه آن، از ابعاد مهم زندگي اجتماعي انسان در خانواده مطلوب است و انجام مسافرت و گردشگري، گذران اوقات در جمع دوستان خوب، ورزش، صله رحم، ... براي پركردن اوقات فراغت بهترين نحو استفاده از آن و در نهايت از عمر است و نيز اوقات فراغت به معناي اوقات بيكاري و بي مسئوليتي و عدم تقيد به محدويت هاي اخلاقي اعضاي خانواده نيست؛ بلكه با فرهنگ سازي، مديريت صحيح و تقسيم وقت در زندگي بوسيله والدين كه اولين قدم براي استفاده بهينه از آن است، نه تنها مي توان از اتلاف وقت جلوگيري كرد، بلكه بهترين بهره ها را برده و توشه جسمي و روحي لازم را براي زمان هاي فعاليت و كار آينده فرزندان و خانواده را فراهم نمود.