قلمرو حريم خصوصي خانواده از منظر قرآن و حقوق بشر

يكي از حقوق اساسي و بنيادين بشر كه در منابع اسلامي و قوانين كشورها و اعلاميه جهاني حقوق بشر مورد توجه قرار گرفته است حق برخورداري اشخاص از مصونيت و حرمت حريم خصوصي است. نياز به حريم خصوصي، امري بسيار ريشه‌دار و فطري است كه با كرامت انساني ارتباط وثيق دارد و هدف از آن تكريم تماميت مادي معنوي انسان و تعالي شخصيت او مي‌باشد و رعايت اين حق فضاي لازم براي رشد و تكامل شخصي افراد را فر اهم ساخته و از تنزل انسان‌ها در حد يك ابزار جلوگيري مي‌كند. نوشتار پيش‌رو با درك ضرورت تحليل اين موضوع، مي‌كوشد به اين سؤال پاسخ داده شود كه قلمرو و مصاديق اين حق براي افراد مخصوصا اعضاي خانواده تا كجاست و چه بخش‌هاي را شامل مي‌شود؟ تا افراد با شناخت حريم شخصي ديگران از هر دخالتي كه موجب نقض آن حريم مي‌شود اجتناب كنند. برآيند اين تحقيق نشان مي‌دهد كه: از منظر قرآن‌كريم و نگاه‌هاي حقوقي، مرزها و محتواي آنچه به‌عنوان حريم خصوصي تلقي مي‌گردد عبارتند از: محدوده‌اي از عقايد، احساسات، رفتارها و يژگي‌هاي هر عضو خانواده كه براي ديگر اعضا آشكار نباشد يا علي‌رغم آشكار بودن، از افشاي آن راضي نباشد و در مقابل ورود و نظارت ديگر اعضاء واكنش نشان دهد، حريم خصوصي تلقي مي‌گردد؛ مانند حريم خصوصي جسماني و جنسي، داشتن خلوت و تنهايي در منزل خصوصي و اتاق شخصي، كنترل بر اطلاعات شخصي و ارتباطات خصوصي، حريم شخصيت، رهايي از نظارت‌هاي سمعي و بصري، حمايت در برابر تفتيش‌ها، تجسس‌ها و رهگيري‌ها و نهايتا حق تعيين سرنوشت براي خود.