رابطه ي رضايت شغلي و تمركز سازماني در مراكز آموزش عالي رفسنجان و حومه

تحقيق حاضر با هدف مطالعه رابطه بين رضايت شغلي كاركنان و تمركز سازماني در مراكز آموزش عالي رفسنجان و حومه مورد بررسي قرار گرفته است. روش تحقيق در اين پژوهش از نوع توصيفي و همبستگي مي باشد. جامعه آماري شامل كليه كاركنان دانشگاهها و مراكز عالي رفسنجان و حومه است. براي تجزيه و تحليل داده از آزمون هاي همبستگي كندال و اسپيرمن استفاده شده است. كه با استفاده از روش فرمول كوكران نمونه گيري انجام شد و 280 پرسشنامه بين كارمندان و هيأت علمي دانشگاهها توزيع گرديد. ابزار اندازه گيري در اين پژوهش دو پرسشنامه است كه داده هاي مربوط به رضايت شغلي به وسيله پرسشنامه شاخص توصيفي (JDI) پرسشنامه دوم مربوط به سنجش درجه تمركز سازماني مي باشد. داده ها توسط نرم افزار spss تحليل شد. نتايج نشان داد كه بين رضايت شغلي و تمركز سازماني رابطه اي وجود ندارد و همچنين از بين ابعاد رضايت شغلي (شغل، سرپرست، همكاران، ارتقا و پرداخت) با تمركز سازماني فقط با بعد پرداخت رابطه معكوس و معني دار وجود دارد و با ديگر ابعاد رابطه اي نشان داده نشد.