تأثير مهارت هاي ارتباطي مديران بر هوش سازماني معلمان در مدارس

يك پژوهش توصيفي، تحليلي و كاربردي است كه به منظور بررسي تأثير مهارت هاي ارتباطي مديران بر هوش سازماني معلمان در مدارس ابتدائي، راهنمايي و دبيرستان (غير از هنرستان ها) در شهر اورميه انجام گرفته است. جامعه پژوهش شامل نزديك به (402) نفر مي باشد كه از طريق آزمون كوكران 154 نفر بر حسب تصادف انتخاب شد كه از طريق پرسشنامه اطلاعات جمع آوري و از طريق آزمون t، همبستگي پيرسون و آزمون فريدمن مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار گرفته است. با توجه به داده هاي به دست آمده از آزمون t، غير از چشم انداز استراتژيك، سرنوشت مشترك و كاربرد دانش، بين چهار فرضيه ديگر (ميل به تغيير، اتحاد و توافق، روحيه، فشار عملكرد) و هوش سازماني معلمان با احتمال 95‌ درصد فرضيه صفر رد و فرضيه يك مبني بر تأثير مهارت هاي ارتباطي مديران بر هوش سازماني معلمان مورد پذيرش قرار مي گيرد. از طريق يافته هاي آزمون فريدمن در رتبه بندي متغيرهاي مورد بررسي در زمينه ميزان تأثير مهارت هاي ارتباطي مديران بر هوش سازماني معلمان، هر هفت متغير در يك سطح قرار دارند. در نهايت از طريق داده هاي به دست آمده از آزمون همبستگي پيرسون مي توان دريافت كه بين تمامي ابعاد مورد بررسي هوش سازماني با مهارت هاي ارتباطي غير از ميل به تغيير در سطح (p 0.05)رابطه معناداري وجود دارد.