تاثير 6 هفته تمرينات ثبات دهنده ي مركزي بدن بر استقامت تنه دوندگان

هدف تحقيق بررسي 6 هفته تمرين ثبات دهنده مركزي بدن بر استقامت ناحيه ي مركزي بدن بود. جامعه آماري اين تحقيق را كليه دوندگان استقامت مرد در استان گلستان در پاييز سال 1395 تشكيل مي دهند، نمونه آماري اين تحقيق شامل 20 نفر از دوندگان مرد استان گلستان بود، كه به صورت تصادفي به دو گروه تجربي و كنترل تقسيم شد. روش انجام تحقيق حاضر از نوع نيمه تجربي است، كه به صورت ميداني انجام گرفت. گروه تمريني در برنامه ي تمريني ثبات دهنده ي ناحيه مركزي بدن شركت كردند. اين تمرينات سه جلسه در هفته و به مدت شش هفته انجام شد كه مدت زمان هر جلسه تمريني حدود 40 دقيقه در سه ست بود. اين پروتكل برگرفته از تحقيق كال است كه در مقايسه با ساير پروتكل هاي تمرينات ثبات دهنده ي ناحيه مركزي بدن، هم به لحاظ تمرينات متنوع و ويژه و هم به لحاظ تعداد هفته ها و تعداد جلسات تمريني در هفته و همچنين از نظر سطح تمرينات، پروتكل نسبتا كاملي است و به تاييد استادان و متخصصان علم تمرين نيز رسيده است. در تحقيق حاضر براي توصيف آماري داده ها( ميانگين، انحراف استاندارد، پراكندگي) از آمار توصيفي و به منظور برسي معناداري اختلاف بين پيش و پس آزمون در دو گروه كنترل و تجربي از آزمون تي مستقل استفاده خواهد شد. داده ها با استفاده از نرم افزار اس.پي.اس.اس نسخه ي 18 تحليل شد. يافته ها نشان داد كه تمرينات پروتكل شامل پل زدن با بلند كردن پا، انقباض ايستاي عضلات شكمي، چرخش پايين تنه، پل زدن به شكم، پل زدن به پهلوي راست، پل زدن به پهلوي چپ، حركت دوچرخه، پل زدن با مارش، دراز و نشست با دستان كشيده و پايين آوردن دو طرفه بر استقامت ناحيه ي مركزي بدن شامل (تست بايرينگ- سورنسن ، پل زدن به شكم، پل زدن به پهلوي راست و چپ، آزمون فلكشن تنه در زاويه ي 60 درجه ) تاثير مثبت و معني داري داشت.