اثر دوره هاي كوتاه مدت ايسكمي قبل از فعاليت بر توان هوازي و بي هوازي دختران آليش كار نخبه

زمينه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر حاد اعمال دوره هاي متناوب ايسكمي (پيش آماده سازي ايسكمي) قبل از فعاليت بر عملكرد هوازي و بي هوازي دختران آليش كار نخبه بود. روش تحقيق: 9 دختر آليش كار زبده بطور داوطلبانه در اين مطالعه شركت كردند. هر آزمودني در 4 جلسه آزمون مجزا و بصورت تصادفي شركت و آزمون فزاينده بروس و آزمون بي هوازي رست را در چهار وضعيت: اجراي آزمون بروس بدون اعمال ايسكمي، اجراي آزمون بروس بعد از اعمال ايسكمي، اجراي آزمون رست بدون اعمال ايسكمي و اجراي آزمون رست بعد از اعمال ايسكمي اجرا كرد. مداخله پيش آماده سازي ايسكمي در سه دور 5 دقيقه اي انسداد با 5 دقيقه رپرفيوژن متعاقب و 15 دقيقه قبل از فعاليت انجام شد. از روش آماري آناليز واريانس با اندازه هاي تكراري و آزمون تعقيبي بن فروني استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه در اعمال دوره هاي متناوب ايسكمي بر عملكرد هوازي دختران آليش كار اثر معنيداري نداشت (p≥0/05). همچنين، براي برون ده توان، دوره هاي ايسكمي بر حداكثر و حداقل برون ده توان و شاخص خستگي اثر معنيداري نداشت ولي بر ميانگين برون ده توان اثر معنيداري داشت بطوريكه باعث افزايش معني دار ميانگين برون ده توان شد. تيجه گبري: طبق يافته-هاي پژوهش حاضر به نظر مي رسد كه اگر پيش آماده سازي ايسكمي بر عملكرد هوازي و بي هوازي دختران آليش كار اثر چنداني ندارد.