تاثير رشد شغلي بر زوال شخصيت سازماني، دستاورد هاي شخصي سازماني و خستگي عاطفي سازماني كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان گلستان

هدف از اين تحقيق تاثير رشد شغلي بر عوامل تحليل رفتگي سازماني از جمله زوال شخصيت سازماني، دستاورد هاي شخصي سازماني و خستگي عاطفي سازماني كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان گلستان مي باشد. با توجه به اينكه هدف اصلي اين تحقيق از لحاظ روش توصيفي- پيمايشي و از لحاظ هدف از نوع كاربردي و به لحاظ جمع آوري داده ها از نوع ميداني است. جامعه آماري تحقيق شامل تمام كاركنان اداره كل ورزش و جوانان استان گلستان مي باشد كه تعداد آنها 70 نفر مي باشد. به دليل اينكه تعداد كم اعضاي جامعه، جهت افزايش پايايي تحقيق، كل اعضاي جامعه بعنوان نمونه تحقيق انتخاب شد.جهت سنجش متغير وابسته زوال شخصيت سازماني، دستاورد هاي شخصي سازماني و خستگي عاطفي سازماني از پرسشنامه تحليل رفتگي شغلي سينك و همكاران(1994) تعيين شده و متغير مستقل رشد شغلي از پرسشنامه لوكان(CDI-A) استفاده شده است. با توجه به نتايج تحقيق مبني بر اينكه دو متغير تحليل رفتگي كاركنان (دستاورد هاي شخصي سازماني، خستگي عاطفي سازماني) با رشد شغلي داراي رابطه معنادار مي باشد كه با توجه به منفي بودن ميزان همبستگي لذا مي توان نتيجه گرفت كه با افزايش رشد شغلي تحليل ر فتگي كاركنان كاهش مي يابد. نتايج آزمون تحليل رگرسيون نيز تاثير رشد شغلي بر تحليل رفتگي كاركنان را مورد تاييد قرار مي دهد.