بررسي تطبيقي دو قصه‎ي ادبي و عاميانه بر اساس نظريه‎ي گريماس

بررسي داستان‎ها بر اساس نظريات گوناگون روايت مي‌تواند موجب شناخت بهتري از ساختار داستان‎ها و در نهايت فهم تازه‎اي از آن‎ها شود. در حوزه‎ي نقد و تحليل داستان، نظريات مختلفي از سوي روايت‎شناسان مطرح شده است و آلجيرداس گريماس نظريه‏پرداز فرانسوي با بهره‎گيري از نظريه‎ي ريخت‎شناسي ولادمير پراپ و شناخت مشكلات و كاستي‎هاي اين نظريه، الگويي روايي ارائه كرد كه ابعاد وسيع‎تري از متن را دربرمي‎گيرد. در اين پژوهش دو داستان ادبي و عاميانه كه از نظر موضوع با هم ديگر مشابهت دارند، انتخاب شده است، تا ميزان انطباق الگوي ارائه شده از سوي گريماس با داستان‎هاي ايراني سنجيده شود. در اين پژوهش طرح داستاني، زنجيره‎هاي تشكيل‎دهنده‎ي طرح و الگوي كنشگران در هر دو داستان مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است. و در نهايت تمامي مواردي كه در دو داستان بررسي شده است، با يكديگر نيز مقايسه شده است و ميزان انطباق اين نظريه با اين دو حوزه‎ي داستاني، ادبي و عاميانه، مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است و به اين فرضيه كه آيا اين الگو، الگوي كارآمد و همه‎جانبه براي اين دو نوع داستاني هست، پاسخ داده شده است.