تأثير پذيري مثنوي از كليله و دمنه

جلال الدين محمد مولوي يكي از بزرگترين وپركارترين شاعران زبان فارسي مي باشد كه مثنوي معنوي او اثري جاودانه در ادبيات عرفاني جهان به شمار مي رود اما او در اين كتاب عظيم مطالب ومواردي را از شاعران ونويسندگان قبل از خود اخذ نموده وبا بياني زيباتر وجذاب تر در خدمت انديشه هاي عرفاني خود قرارداده است كه يكي از عمده ترين اين منابع كليله ودمنه مي باشد وبا توجه به شهرت جهاني اين هر دو اثر ما در اين مقاله به بررسي تاثيرپذيري مثنوي از كليله ودمنه مي پردازيم ومشخص مي كنيم كه مثنوي معنوي در موارد زيادي متاثر از كليله ودمنه بوده است . از جمله اين كه مولانا شش داستان از كليله را به طور كامل در مثنوي نقل كرده است كه عبارتند از : قصه ي شير و نخجيران ، روباه و طبل ، آبگير و سه ماهي ، خرگوش و پيل ، روباه و خر و شير ، و قصه ي درختي كه هر كس از ميوه ي آن بخورد نه پير مي شود و نه هرگز مي ميرد . همچنين به داستان هاي زيادي نيز در يك يا چند بيت اشاره نموده و در بخش ديگري از اين تأثير پذيري مفاهيم ومضامين متعددي را تحت تأثير كليله در مثنوي آورده است .