نگاهي به آداب طب و طبابت در كليله و دمنه و مرزبان نامه

سرآمد بودن در علوم رايج زمان و آشنايي با آن يكي از ويژگي هاي بارز نويسندگان و شاعران بسياري بوده كه تبلور آن را در آثارشان مي توان ديد. يكي از اين علوم رايج طب بوده كه به آثار آنان روح و لطافتي خاص بخشيده است. بسياري از اين بزرگان گرچه طبيب نبوده اند؛ اما چون با طبيبان حاذق زمانشان مجالست داشته‌اند، تأثير ژرف اين دانش را بر آثارشان مي توان به وضوح ديد. دانش و حرفه ي پزشكي يكي از علوم مهم تلقي شده كه در تعاليم ديني و اسلامي عبادت به شمار رفته و رعايت اصول اخلاقي آن بسيار توصيه مي-شود. در اين مقاله نيز ردپاي طب و طبابت در كليله و دمنه و مرزبان‎نامه بررسي شده است تا با توجه به مضاميني چون ستوده بودن علم طب و تأمل در آن و طلب دين، خصوصيت اطبا، وظايف بيمار، انجام كار معنوي سبب شفاي بيماران، شفادهنده خداست و پرهيز از پرخوري به اهميت طبابت، مذهب، معنويت و تأثير انديشه هاي ديني بر روند درماني بيمار و همچنين بهبود كآرايي پزشكان در روند درمان بيماران پي برده شود.