بررسي متن اصلي كليله ودمنه در تقابل با متن بازنويسي شده براي كودك ونوجوان

مقاله حاضر به فن بازنويسي،به عنوان يكي ازمهمترين اركان نگارش داستان مي پردازد.بازنويسي كابد شكافي وبررسي موشكافانه اي است كه بر دومحور استوار است:از يك سو،تمامي نكات مربوط به ظاهر اثر(مشكلات نشانه گذاري، جمله بندي و..) واز سوي ديگر،مواردي كه مربوط به باطن اثر(اجزاي اصلي داستان،روند وقايع،استحكام وانسجام مطالب،توالي وترتيب ان و...) كه محتوا ومصالح داستان را تشكيل مي دهد، زير ذره بين قرار ميدهد.بازنويسي صرفا نقل مجدد داستان نيست،بلكه به وسيله ان لايه هاي زيرين اثر مورد بررسي ونقد قرار ميگيرد بازنويسي درجايي كه رويدادها به قلم نيامده ، مورد استفاده قرار مي گيرد واز اين جهت بسيار حائز اهميت است .فن بازنويسي بي ترديد فقط در روان ساختن داستان خلاصه نمي شود،بلكه در به كمال رساندن ان نقش بسزايي دارد .بديهي است نويسنده بارعايت نكات مهم در بازنويسي ،به سهولت قادر خواهد بود كه اثر مورد نظر را به اثري روان مبدل نمايد .درنتيجه ،فهم دقيق اثر ،ارتباط اساسي با رعايت موارد فوق در بازنويسي دارد .بابهره گيري از فن بازنويسي مي توان تصوير بسيار روشن تري از انچه وجود داشته است ارائه نمود.