بن مايۀ اسطوره‌اي «فرّه» در مرزبان نامه

فرّه از بن مايه هاي مهمّ اسطوره اي در گسترۀ جهاني است كه در مرزبان نامه نمود بارزي دارد. از آن جايي كه مرزبان‌نامه يك پندنامه است شخصيّت «شاه» و بن‌مايه‌هاي مربوط به آن موضوع محوري اين متن محسوب مي‌شود. «شاه» كه خود از مهم‌ترين شخصيّت‌هاي اسطوره‌اي در اساطير جهاني است، داراي بن‌مايه‌هايي است كه فرّه از با اهميّت‌ترين آن‌ها محسوب مي‌شود. درواقع اگر فرّه را از شاه بگيريم آن را به يك فرد معمولي تبديل كرده‌ايم. در پژوهش حاضر با تعريف و بررسي اين مفهوم در تمدّن‌هاي گوناگون جهاني و منابع ايراني در دوره‌هاي مختلف، به طور كلي به اهميّت وجود آن در اساطير و تفكّر مردم پي‌خواهيم برد. در متن مذكور نيز وجود يك حكايت و عبارات فراوان در مورد اين واژه نشانگر اين است كه همچنان اعتقاد به تبلور اين نيرو در شخص «شاه»، گرچه با تغييراتي اندك، پابرجاست ضمن اين‌كه «شاه» با داشتن آن، موظّف به انجام اعمالي است كه هم در مرزبان‌نامه و هم قبل از آن در ديگر منابع ايراني و غيرايراني، شاهد آن هستيم.