نقدي تحليلي از داستاني از كليله ودمنه و مرزبان نامه برمبناي روابط بينامتنيت

هدف از انجام اين تحقيق تحليل داستاني از كليله و دمنه ومرزبان نامه برمبناي روابط بينامتنيت مي باشد. روش به كارگرفته شده دراين تحقيق توصيفي-تحليلي ميباشد. زمينه انديشگي نظريه بينامتنيت آن است كه هر متن از متون گوناگون آب مي خورد، پژواك متون ديگر است، از تار و پود متون ديگر بافته مي شود و بخشي از دستمايه متون بعدي را شكل مي دهد و درواقع ماحصل هضم و جذب و جابه جايي و دگرگوني متون ديگر شمرده مي شود. بينامتنيت كه شرط هرگونه متني است هر شكلي كه داشته باشد، بي گمان به مسأله ارجاع و تأثير محدود نمي شود بلكه حوزه عمومي فرمول هاي بي نامي است كه خاستگاه آنها به ندرت قابل بازشناسي هستند .يافته هاي تحقيق نشان ميدهد كه قطعي دانستن كليله ودمنه به عنوان منبع برخي از قصه هاي مرزبان نامه به دور از منطق علمي و رويكرد بينامتنيت است.پس با توجه به رويكرد بينامتنيت، نمي توان كليله و دمنه را تنها آواي شنيده شده در مرزبان نامه دانست، بلكه اين متن امانتدار تمام متون پيش از خود است.