نمادشناسي نگاره‌هاي نسخه‌هاي‌خطّي كليله و دمنه (بر اساس دو نسخة عربي و سنجش آن با نسخه‌اي فارسي)

يكي از عناصري كه همسو و موازي با متن، مي‌توان در خوانش متون از آنها بهره برد، نگاره‌ها است. نگاره پيوندبخش هنرِ نقّاشي با ادبيّات است. نگاره‌ها به‌ويژه در نسخ‌خطّي داراي ارزش‌هاي نسخه‌شناسي، نيز جامعه‌شناسي، مردم‌شناسي، زيبايي‌شناسي و تاريخي و... است. مقايسة نمونه‌هاي متنوّعي از اين نگاره‌ها كه به دوره‌ها و ملّيّت‌هاي مختلف تعلّق دارند، موجب شناختِ تطوّر و تحوّل اين نگاره‌ها است. نگاره را مي‌توان به‌عنوان يك متن - همسو با بافت متن - مورد مطالعه قرار داد و آن را دالّي دانست كه ما را به مدلول‌هايي رهنمون مي‌شود كه در شناخت متن راهگشا است. در اين نوشتار، بر اساس نگاره‌هاي دو نسخة‌خطّي عربي و سنجش آنها با يك نسخة فارسي، به مطالعه و تحليل اين نگاره‌ها مي‌پردازيم. تفاوت و تحوّل نگاره‌ها به‌ويژه با سنجش نگاره‌هاي همسان كه دربارة داستاني مشترك ترسيم شده‌اند، بهتر مشخّص مي‌شود؛ از اين تفاوت‌ها است: حجم متفاوت، چگونگي ترسيم كادر و رسم نگاره در آن، زمينة نگاره، عناصر محوري نگاره (طبيعت، جانوران، انسان‌ها يا ديگر پديده‌ها)، سادگي يا پيچيدگي يا نگاره‌هاي تركيبي، نشانه‌هاي پويايي يا ايستايي، تفاوت دوره‌هاي مختلف تاريخي و ملّيّتي.