ارزيابي سفالهاي نخودي استقرارهاي دشت بناب در عصر آهن III

عصر آهنIIIبه عنوان يكي از مهمترين دوره هاي تاريخي مورد بحث در ايران، مورد توجه بسياري از باستانشناسان قرار گرفته است. عصر آهن IIIدوره زماني 800-550ق.م را شامل مي گردد و باستانشناسان ويراني حسنلوي IVB توسط دولت اورارتو را به عنوان مبدأ دوره عصر آهن IIIتاريخگذاري نموده اند.دايسون عصر آهن IIIرا به دو بخش عصر آهن قديم و جديد تقسيم نموده است. استقرارهاي متعلق به عصرآهنIIIدر حوزه غربي درياچه اورميه توسط باستانشناسان مختلف مورد بررسي قرار گرفته و تاكنون استقرارهاي حوزه جنوب شرقي درياچه اورميه كمتر مورد بررسي و كاوش قرار گرفته اند و كمبود اطلاعات موجود باعث گرديد تا پژوهش مورد نظر در راستاي روشن نمودن تاريكيهاي موجود عمل نمايد.بخش مورد مطالعه در اين پژوهش حوزه جنوب شرقي درياچه اورميه، استقرار هاي عصرآهن IIIموجود در دشت بناب مي باشد و بدين جهت 5 استقرار موجود در دشت بناب براي انجام مطالعه و بررسي انتخاب گرديد. در طي بررسي و نمونه برداري سفالهاي سطحي استقرارهاي مورد مطالعه آنچه بيشتر حائز اهميت مي باشد اين است كه سفال نخودي در ميان نمونه هاي سفالي از كثرت بيشتري در مقايسه با سفالهاي نوع خاكستري وقرمز اورارتويي دارند.از شاخصترين سفالهاي كشف شده در استقرارهاي داراي عصر آهن III بناب مي توانيم از سفال ماننايي معروف به گل لاله اي نام ببريم.گونه هاي سفالي موجود در استقرارهاي دشت بناب قابل مقايسه با گونه هاي سفالي شناخته شده در محوطه هايي چون: حسنلوIVوIII، دينخواه تپه، عقرب تپه، زيويه، زندان سليمان، گودين II و... مي باشد.