بررسي نقوش مربوط به آب بر روي سفالينه هاي سيلك كاشان

تپه ي باستاني سيلك كاشان يكي از معدود مكان هايي است كه در آن اشيايي مربوط به تمدن پيش از تاريخ ايران بدست آمده است. سفالينه هاي كشف شده از اين مكان با نقوش متنوع وقابل تاملي تزيين يافته اند، كه در نگاه اول حس كنجكاوي هر بيننده اي راجلب مي كنند.اين نقوش در واقع بيان تصويري خواسته ها، بيمها، اميدها و حاصل استعانت از قواي طبيعت براي زندگي بهتر در اين جهان و آمرزش ابدي در آن جهان بوده اند. وبي ترديد هدف از به كارگيري آنها تفنن وتزيين نبوده است. در اين پژوهش به بررسي اين نقوش به عنوان نخستين كتابهاي پيشينيان پرداخته شده وبا مطالعه وتحقيق در رابطه با مفهوم نقوش مورد بحث، سعي شده است تا نمادها ومفاهيم نقوش مربوط به آب شناسايي و بررسي شود. همانگونه كه انتظار مي رفت بيشتر اين نقوش به طور مستقيم و غير مستقيم بر توجه وعنايت انسان باستاني به آب تاكيد دارند ونشان از جايگاه والاي آب در زندگي روزمره ، انديشه وتفكرات او دارد. و نقوش مربوط به آب به دليل اهميت آن در زندگي بشر آن روز به شكلهاي گوناگون مدام تكرار شده است.