مطالعه نقوش گل لوتوس درآثار سفالين پيش از تاريخ ايران با تاكيد بر يافته هاي باستان شناختي

آثار هنري هر قوم ، نشانگر فرهنگ ، باور و عقايد آنها بوده و باتاريخ هنر آنها پيوندي ناگسستني دارد. در ادوار مختلف ، همواره بشر كوشيده است تا با استفاده از نقوش نمادين ، باورها وعقايد خودرا به منصحه ظهور بگذارد. يكي از مهمترين نقوش نمادين ايران باستان ، استفاده از نقش گل لوتوس ( نيلوفر آبي ) بوده است . اين گل در ايران باستان نمايانگر حيات و زندگي مي باشد . تعدد گلبرگهاي اين گل احتمالا نشاندهنده اقوام ويا مليت مردم آن نواحي بوده است. اين گياه در گل ولاي مرداب رشد نموده وسرانجام به نهايت زيبايي وبالندگي مي رسد . موضوع رشد گياه فوق بيانگر رنج آدمي در طول دوران حيات بوده كه با نقش گل لوتوس مزين شده است. استفاده از اين نقش در ملل مختلفي چون ميان رودان ، مصر ، چين ، هند ، يونان و روم متداول بوده ودر آثار هنري ومعماري آنها از قبيل حجاري ، نقاشي ، فلزكاري ، سفالگري و... كاملا مشهود است. در ادوار پيش از تاريخ ايران مانند ماننايي ها ، لولوبي ها ، اورارتوها ،ايلامي ها و مارليك نيز استفاده از نقش گل لوتوس متداول بوده است.