مطالعه سفالينه هاي محوطه شاه نشين شهر تاريخي فريم

بر اساس منابع تاريخي،شهر فريم در ولايت طبرستان، در دوران ساساني و قرون اوليه اسلامي،از جمله مراكز شهري بوده كه نقشي فعال در تحولات پهنه فرهنگي طبرستانداشته است. اين شهر، مقّر اصلي دو خاندان محلي طبرستان به نام هاي آل-قارن و آل باوند بوده است. محوطه شاه نشين به عنوان بخشي كوچك از شهر تاريخي فريم، طي سال هاي 1385، 1387 و 1388ش. مورد كاوش باستان-شناسانه قرار گرفت. ماحصل اين كاوش ها كشف آثار معماري، سفالي و ديگر يافته هاي فرهنگي بود. ضرورت مطالعه بر روي آثار سفالين اين شهر، بيشتر به دليل شناخت هرچه بيشتر از توالي گاهنگاري و مطالعه گونه هاي شاخص سفالي در قرون اوليه اسلامي اين منطقه انجام گرفت. زيرا عليرغم وجود محوطه هاي قرون اوليه اسلامي، تاكنون مطالعه علمي بر روي محوطه هاي اسلامي مازندران با تمركز بر طبقه بندي،گونه شناسي و مقايسه تطبيقي سفالينه هاي حاصل از كاوش انجام نگرفته است. اين پژوهش با بهره گيري از روش توصيفي-تحليلي و شيوه هاي گردآوري اطلاعات به صورت اسنادي و مطالعات ميداني، درصدد ارائه گاهنگاري نسبي محوطه شاه نشين بر اساس يافته هاي سفالي است. براساس مطالعات گونه شناسي و تحليل آماري سفال هاي شاخص مجموعه و نيز بهره گيري قراين تاريخي، استقرار در محوطه شاه نشين فريم، از اواخر عصر ساساني آغاز گرديد و در اواخر قرن پنجم هجري قمري رو به افول نهاد. دوره شكوفايي محوطه مربوط به قرون سوم و چهارم هجري-قمري است.