گونه شناسي و شناخت عوامل هويت‌ساز حسينيه‌هاي قاجاريه (نمونه موردي: حسينيه مجتهد اردبيل، تكيه معاون الملك كرمانشاه، حسينيه محمديه نائين)

هدف از اين پژوهش شناخت تجربيات معمارانه ي دوره‌ي قاجار در ساخت حسينيه‌ها مي‌باشد؛ بنابراين سعي دارد با بررسي نمونه هايي از حسينيه‌هاي اين دوره، به اين پرسش ها پاسخ دهد كه الگوي معماري حسينيه‌هاي قاجار متشكل از چه عناصر و مفاهيمي مي‌باشد؟ و چه تفاوت‌ها و شباهت‌هايي با ساير حسينه هاي هم‌عصر خود دارد؟ چه عواملي باعث هويت-بخشي و تمايز حسينيه‌ها از ساير ابنيه مذهبي شده است؟ براي اين منظور، نمونه هايي از شهرهاي اردبيل، كرمانشاه و نائين (حسينيه مجتهد، معاون الملك و محمديه) انتخاب‌شده‌اند. روش تحقيق توصيفي- تاريخي و رويكرد حاكم بر تحقيق كيفي مي‌باشد و داده‌ها از طريق مطالعات ميداني و كتابخانه‌اي جمع‌آوري‌شده است. نتايج نشان مي دهد اين ابنيه به لحاظ تيپولوژي پلاني، اندام‌هاي فضايي و گونه شناسي نماها در يك‌گونه جاي نمي‌گيرند اما به لحاظ كاركرد و دوره‌ي تاريخي و فناوري ساخت و اندام‌هاي ساختماني (مصالح و سازه) در يك‌گونه دسته‌بندي مي‌شوند. هم چنين عوامل هويت سازِ اين ابنيه عوامل كالبدي، معنايي، زيبايي شناختي، زيست محيطي و فرهنگي-اجتماعي مي باشد.