ارزيابي و پهنه بندي استان گيلان از لحاظ اقليم گردشگري

در بسياري از كشورها امروزه گردشگري نيروي اصلي پيشبرد و رشد اقتصادي كشور به شمار مي رود و به اندازه اي در توسعه اقتصادي- اجتماعي كشورها اهميت داردكه اقتصاددانان آن را صادرات نامريي ناميده اند.اقليم بخش مهمي از ظرفيت گردشگري يك منطقه را به خود اختصاص مي دهد. در حقيقت آب و هوا و تنوع آن به عنوان يك منبع گردشگري مطرح است و اغلب گردشگران در انتخاب محل و مدت اقامت، به آن توجه دارند. از اين رو هدف از انجام اين پژوهش تعيين بهينه ترين ماه ها و مكان ها در استان گيلان از نظر اقليم گردشگري مي باشد. براي محاسبه اقليم گردشگري استان گيلان با استفادهاز مدل TCI از آمار ماهانه 12 ايستگاه هواشناسي آستارا، بندر انزلي، رشت، لاهيجان، جيرنده، منجيل، ديلمان، كياشهر، رودبار، تالش، ماسوله و رودسر استفاده شد. نتايج نشان داد كه منجيل و جيرنده با مقدار ميانگين 72 در شاخص TCI بهترين وضعيت اقليم گردشگري را در طول سال را داشته و بندر انزلي با ميانگين 56 و رشت 58 بدترين وضعيت اقليم گردشگري را دارند. حداقل مقدار شاخص اقليم گردشگري براي تمامي ايستگاه ها در ماه هاي آذر، دي و بهمن ماه محاسبه شده است؛ بنابراين مي توان گفت آذر، دي و بهمن زمان هاي مناسبي براي سفر به استان گيلان نيستند. ارديبهشت را مي توان بهترين ماه سفر به استان گيلان معرفي كرد زيرا در 6 ايستگاه هواشناسي كياشهر، رودبار، رشت، بندر انزلي، آستارا و منجيل بيشترين مقدار شاخص را به دست آورده است. بعد از ارديبهشت خرداد و مرداد دو ماه مناسب براي سفر به استان گيلان هستند.