تنوع لباسهاي محلي گيلان فرصتي براي جذب گردشگر و پايداري گردشگري

يكي از نشانه هاي فرهنگي در مناطق مختلف جهان و ايران، لباس هاي محلي است. اين لباسها با توجه به آب و هواي مناطق از تنوع رنگ و شكل برخوردار بوده و از گذشته هاي دور داراي پوشش كامل بوده اند. به اعتقاد كارشناسان، پوشاك بارزترين سمبل فرهنگي، مهمترين و مشخص ترين مظهر قومي و نشانه فرهنگي است كه به سرعت تحت تأثير پديده هاي فرهنگ پذيري در ميان جوامع گوناگون انساني قرار مي گيرد. آنچه امروزه در رابطه با سنت هاي بومي و اصيل ضروري به نظر مي رسد احياي لباس هاي محلي و به روز كردن اين لباسها براي استفاده زنان و مردان در جوامع مختلف است. سازگاري لباس‌هاي محلي گيلان با طبيعت ونوع زندگي، تنوع اين لباس ها و هم چنين انطباق آن با ارزش هاي معنوي از جمله عوامل پايدار ماندن لباس هاي محلي گيلان در فرهنگ و پوشش مردم اين خطه از ايران است. اين تحقيق با هدف معرفي لباسهاي محلي گيلان و لزوم شناسايي آن به گردشگران موردبررسي قرارگرفته است. روش تحقيق به صورت توصيفي – تحليلي بوده و از روش هاي كتابخانه اي و ميداني نيز استفاده شده است. با توجه به مطالعات انجام شده چنين نتيجه گيري شده است كه لباس محلي گيلان به واسطه تنوع رنگ و نوع پوشش يكي از بهترين انواع لباس هاي محلي ايران است كه بايد به عنوان يكي از نشانه هاي هويت ملي وميراث فرهنگي حفظ و ماندگار شود و همچنين تنوع لباس محلي در گيلان ميتواند فرصتي براي جذب گردشگر و پايداري گردشگري و اهرمي قدرتمند در گردشگري خلاق در منطقه به شمار آيد.