شماره ركورد كنفرانس :
3880
عنوان مقاله :
بررسي وضعيت مسكن جهت ايجاد ظرفيت سازي مسكن (نمونه موردي: محله دباغيان شهر رشت)
پديدآورندگان :
شكرگزار اصغر استاديار گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري دانشگاه گيلان , شعبانپور زهرا دانشجوي ارشد جغرافيا و برنامه ريزي شهري دانشگاه گيلان , رضايي گه شين rezaee.gashin@gmail.com دانشجوي ارشد جغرافيا و برنامه ريزي شهري دانشگاه گيلان؛ , حسام نژاد مريم دانشجوي ارشد جغرافيا و برنامه ريزي شهري دانشگاه گيلان , رحيمي سميه دانشجوي ارشد جغرافيا و برنامه ريزي شهري دانشگاه گيلان
كليدواژه :
مسكن , ظرفيت سازي , محله دباغيان رشت
عنوان كنفرانس :
اولين همايش بين المللي سكونتگاه هاي فقيرنشين شهري، به سوي بهسازي و بازآفريني پايدار
چكيده فارسي :
مسكن يكي از مهمترين نيازهاي اساسي خانواراست و افراد وخانوارجهت تامين آن سهم بسيار زيادي از در آمد خود رابه آن اختصاص مي دهند؛ به گونه اي كه تامين مسكن در چند دهه ي اخير يكي از مهمترين معضلات اقشار گوناگون به ويژه خانواده هاي كم درآمد در كشور بوده است. بخش مسكن را مي توان يكي ازمهمترين بخش هاي توسعه در يك جامعه دانست. اين بخش با ابعاد وسيع اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي، زيست محيطي وكالبدي كانون توجه عمومي قرار گرفته و اهميتي خاص پيدا كرده است. مسكن به عنوان سرپناه از ديرباز مورد توجه بشر بوده است و نقش آن در چگونگي كيفيت كالبدي شهرها حائز اهميت فراوان مي باشد وهمواره يكي از اجزاء سه گانه نيازهاي اساسي واصلي انسان(خوراك،پوشاك،مسكن) براي تداوم بقا مي باشند. از سويي ديگرظرفيت سازي به عنوان يكي از مهمترين مقولات مديريت شهري در دهه 2000 مورد توجه قرار گرفته است. ايجاد، بهرهبرداري و حفظ پايدار ظرفيت به منظور كاهش فقر، افزايش خوداتكايي و بهبود كيفيت زندگي مردم از جمله اهداف در ظرفيت سازي است. بنابراين ظرفيت سازي متكي به منابع دروني جوامع محلي و تقويت قابليتها و امكانات موجود است به طور كلي افزايش سريع جمعيت به ويژه جمعيت شهري در كلان شهرهاي ايران از جمله شهر رشت باتوجه به جواني جمعيت،گرايش به تملك مسكن مستقل وجابجايي هاي بدون برنامه ريزي همراه باگراني زمين شهري و متعاقبا محدوديت وكمبود خدمات، تهيه ي مسكن مناسب را به عنوان يك معضل عمومي پيچيده مطرح مي سازد. اين پژوهش با استفاده از روش توصيفي-تحليلي و به كار گيري ابزار پرسشنامه و تحليل داده توسط نرم افزار Spssو Exell و GIS و مطالعه ي جديد ترين منابع به بررسي وضعيت مسكن در محله ي دباغيان شهر رشت جهت ايجاد ظرفيت سازي مسكن در اين محله پرداخته است. متراژ پايين اكثر قطعات وبه تبع آن كاهش زيربناي مساكن، استفاده از مصالح نامرغوب و عدم رعايت ايمني در ساخت، فاقد سند بون 75%مساكن، پايين بودن تعداد واحد هاي مسكوني در هر ساختمان غفلت از كليت و وحدت محله به عنوان موجودي واحد وتوليد سرپناه بدون توجه به شرايط اسكان، از مهمترين نتايج اين تحقيق ميباشد. استفاده از كاربري هاي بايري كه به صورت بلا تكليف درمحدوده مورد مطالعه قرار دارند و نيز خانه هاي فرسوده و تخريبي و به طور كلي يك سياست گذاري مناسب در جهت ساخت آپارتمان هاي كوچك به جاي خانه هاي ويلايي در محله مي تواند به افزايش ظرفيت يابي مسكن در اين محل كمك نموده و محيط زندگي مناسبي براي ساكنان اين محله ايجاد نمايد.