برنامه ريزي راهبردي توسعه اجتماع محلي به كمك رويكرد بازآفريني فرهنگ محور (مطالعه موردي: محله ايرانشهر تهران)

تمركز توسعه در شهرها، توجه صرف به مفاهيم كالبدي و هندسي و غفلت از اهداف اجتماعي در فرآيند برنامه‌ريزي و طراحي، شهرها را با چرخه‌ي نامطلوبي از عدم تعادل اقتصادي– اجتماعي و زيست‌محيطي روبه‌رو كرده و چالش‌هاي زيادي را ازنظر فقر، جرم و بزه‌كاري، تعارضات فرهنگي، نزول كيفيت زندگي، ازهم‌گسيختگي‌هاي اجتماعي و غيره به وجود آورده است. در چنين شرايطي و به‌منظور پاسخ دادن به نياز ضروري بازسازي محلات شهري و نيز تأمين اهداف درازمدت توسعه‌ي پايدار، برنامه ريزي در جهت توسعه‌ي محلات با استمداد از رويكرد نوين توسعه‌ي اجتماع محلي ضرورتي اجتناب‌ناپذير تلقي مي گردد. از سويي ديگر، قرارگيري يك اجتماع در بطن مكاني فعاليت‌هاي اقتصادي و مركز فعاليتي شهر مشكلات آن را دوچندان مي‌كند؛ به‌طوري‌كه فعاليت و تجارت بر اجتماع سايه افكنده و سعي در تغيير ساختار آن از سكونت به سمت كار و تجارت دارد. بااين‌حال بسياري از اين اجتماعات داراي پتانسيل‌هاي بالايي شامل عناصر فرهنگي و خدماتي هستند كه مي‌توان با استفاده از رويكردهاي خاص برنامه‌ريزي، همچون بازآفريني فرهنگ محور در جهت كاهش اثرات فوق و برنامه‌ريزي توسعه‌ي اجتماع محلي كوشيد. پژوهش حاضر از نوع كاربردي و روش گردآوري اطلاعات به‌صورت اسنادي- كتابخانه اي و پيمايشي است. در اين پژوهش با استفاده از آموزه‌ها و اصول برنامه‌ريزي فرهنگ محور اجتماعات محلي، محله‌ي ايرانشهر تهران، كه جزئي از مركز فرا منطقه‌اي شهر تهران بوده و با مشكلات بسياري ازجمله تغييرات كاربري و تبديل‌شدن به فضاي صرفاً فعاليتي درزمينهٔ ي كار و اشتغال و كاهش تعاملات اجتماعي ساكنان مواجه است برنامه‌ريزي خواهد شد. در اين راستا پس از استخراج اصول مربوط به بازآفريني فرهنگ محور و توسعه‌ي اجتماع محلي، محله‌ي ايرانشهر از ابعاد مختلف موردسنجش قرارگرفته و در قالب فرايند برنامه‌ريزي توسعه‌ي اجتماع محلي و به كمك ماتريس تحليلي SWOT و QSPM راهبردها و اقداماتي براي توسعه محله‌ي ايرانشهر ارائه مي‌گردد.