راهكارهاي طراحي در راستاي كاهش هزينه مسكن جهت استفاده اقشار كم در آمد شهر اصفهان

مسكن مقوله اي است كه همواره ذهن مردم و مسئولان را به خود مشغول كرده است و با وجود تمهيدات دولت بسياري از اقشار استطاعت مالي خريد مسكن و همچنين تامين مخارج ثانويه آن را ندارند. لذا عرضه مسكن با قيمتي ارزان تر مي تواند به اقشار كم درآمد در تامين مسكن كمك كند. علي رغم اهميت سياست گذاري در امر مسكن و برنامه ريزي هاي شهري به منظور عرضه مسكن ارزان قيمت براي اين قشر، در مقياس خرد ارائه راهكارهايي در طراحي و اجرا نيز مي تواند به كاهش هزينه هاي اوليه ساخت و در نتيجه عرضه آن با قيمت مناسب تر به كاربران منجر شود. علاوه بر اين توجه به شرايط اقليمي هر منطقه در طراحي معماري و استفاده از عناصر اقليمي به منظور بهره گيري از انرژي هاي طبيعت موجب كاهش مصرف انرژي و به دنبال آن كاهش هزينه هاي ثانويه بهره برداري شده كه هزينه آن براي اقشار كم درآمد رقم قابل توجهي خواهد بود. هدف از اين پژوهش ارائه راهكارهاي معماري جهت كاهش هزينه اوليه تامين مسكن و همچنين كاهش هزينه هاي ثانويه گرمايش، سرمايش و روشنايي جهت استفاده اقشار كم درآمد است. در اين راستا راهكارهاي طراحي و اجرا و ساخت به منظور صرفه جويي در فضا، و همچنين راهكارهاي طراحي اقليمي جهت كاهش هزينه هاي مصرف انرژي معرفي مي گردد. لازم به ذكر است حفظ كيفيت مسكن و عدم تنزل آن به سرپناه در نتيجه ارايه راهكارهاي كاهش هزينه ساخت از جمله صرفه جويي در فضا داراي اهميت فراوان است كه در اين مقاله به راهكارهاي حفظ اين كيفيت نيز اشاره شده است. در نهايت استفاده از فضاهاي چند منظوره، كاهش فضاهاي مشاعات و جانمايي مناسب فضاها به منظور كاهش فضاهاي پرت، استفاده از نيروي كار ماهر، مصالح بومي و ارزان قيمت، سري سازي و بهره گيري از نيروهاي طبيعت مانند نور و باد در فراهم آوردن شرايط اسايش بعنوان شيوه هاي كاهش هزينه مسكن معرفي خواهند شد.