نقش اقتصاد سياسي در شكل گيري سكونتگاههاي فقيرنشين در ايران (بررسي روند تاريخي)

سكونتگاههاي فقيرنشين بعنوان يكي از مهمترين چالش هاي شهري در كشورهاي در حال توسعه مي باشد. اين سكونتگاهها زاييده شرايط اجتماعي و اقتصادي جامعه مي باشد بنابراين علل شكل گيري اين سكونتگاهها را بايد در سيستم اجتماعي و اقتصادي جامعه جستجو كرد. به نظر مي رسد در ايران نيز بدنبال تحولات اجتماعي اقتصادي دهه هاي اخير تغييراتي در سيستم نظام شهري ايران بوقوع پيوسته كه يكي از اين تغييرات پيدايش سكونتگاههاي فقيرنشين مي باشد.اين تحولات اجتماعي اقتصادي روي داده در جامعه ايران كه بر پيدايش اين سكونتگاهها موثر بوده عمدتاً حاصل تحولات سياسي روي داده در جامعه جهاني و جامعه ايران بوده كه از دهه 40 به بعد ساختارهاي اقتصادي- اجتماعي جامعه ايران را متحول ساخته و پيامدهاي مختلفي را باعث گرديده كه از نمونه اين پيامدها مي توان به تغيير در حركات مكاني جمعيت به سود مراكز شهري بزرگ اشاره داشت كه در نبود يك سياست آمايشي باعث عدم تعادل فضايي در توزيع جمعيت و سرمايه هاي كشور گرديد و اين امر در نهايت باعث ايجاد سكونتگاههاي فقيرنشين بويژه در اطراف شهرهاي بزرگ گرديد. در اين مقاله روند تاريخي شكل گيري اين سكونتگاهها در ايران و ارتباط اين موضوع با تحولات سياسي- اقتصادي از دهه 40 به بعد مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج تحقيق بيانگر ارتباط قوي و اجتناب ناپذير تحولات روي داده و شكل گيري و ظاهر شدن اين سكونتگاهها در نظام شهري ايران مي باشد.