بررسي وضعيت مسكن در سكونتگاه هاي غير رسمي (نمونه ي موردي: محلۀ جماران رشت)

مسكن يكي از مهم ترين نيازهاي بشر است و تامين مسكن مناسب همواره با مشكلاتي رو به رو مي باشد. به دليل افزايش جمعيت و عدم برنامه ريزي براي اسكان افراد و همچنين افزايش تقاضاي مسكن تامين آن با مشكلاتي روبه رو شده است كه موجب شده برخي از افراد به دليل عدم توانايي مالي و فقر به ساخت و سازهاي غير قانوني دست زنند و سبب بروز پديدۀ اسكان غير رسمي شوند. اسكان غير رسمي سبب بروز مسائل و مشكلاتي در شهرها شده است. محله ي جماران رشت يكي از چندين سكونتگاه هاي غير رسمي شهر رشت است كه با مشكلات اجتماعي، اقتصادي و كالبدي به ويژه در بخش مسكن مواجه است. پژوهش حاضر با هدف برسي وضعيت مسكن و محيط مسكوني اين محله انجام گرفته است. اين مقاله به روش توصيفي – تحليلي نگاشته شده.و از طريق تعدادي شاخص هاي كمي و كيفي به بررسي وضعيت مسكن پرداخته شده است. و همچنين گردآوري داده ها با استفاده از مطالعات كتابخانه ايي و ميداني صورت گرفته است. و حجم نمونه ها 120 مورد و روش نمونه گيري تصادفي بوده و با استفاده از نرم افزارSPSS مورد تحليل قرار گرفته است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه مهمترين عامل ايجاد اين سكونتگاه كمي درآمد ساكنان و افزايش قيمت زمين و مسكن در نقاط ديگر شهر است به همين دليل اكثر ساخت و سازها غير قانوني و فاقد پروانۀ ساخت و ساز مي باشند مي باشد. و اين سكونتگاه نسبت به اكثريت شاخص هاي مسكن در وضعيت نامطلوبي قرار دارد و همچنين ساكنان اين سكونتگاه از وضعيت محله خود ناراضي بوده و براي بهتر شدن وضعيت محله تمايل به مشاركت دارند.