نقش رودخانه‌هاي استان بوشهر در آلودگي خليج فارس

تا مدتهاي مديدي اين تصور در ذهن انسان وجود داشت كه به علت وسعت زياد آب درياها و اقيانوسها، مي‌توان از ميزان مواد آلاينده آن چشم‌پوشي نمود. اما امروزه كه اثرات آلودگي آب درياها بر زندگي انسان، بصورت مستقيم و غيرمستقيم، به اثبات رسيده، مسأله مبارزه با رفع اين آلودگي‌ها بشكل بسيار جدي‌تري مطرح مي‌باشد. براي اين كار ابتدا بايد منابع آلاينده آب درياها را شناسايي كرد. از جمله منابع آلوده كننده آب درياها مي‌توان به پسابهاي صنعتي، زباله‌هاي شهري، تخليه آب شتشوي كشتي‌ها بداخل دريا، نشت مواد نفتي ناشي از حوادث مربوط به نفتكشها و سكوهاي نفتي، زباله‌هاي اتمي، عوامل طبيعي نظير طوفانها، گرد و غبار، آتشفشانها و مواد زائد ناشي از ارگانيزمهاي دريايي اشاره كرد كه آثار مخربي بر اكوسيستم‌هاي دريايي بجاي مي‌گذارند. گسترش تدريجي اين آلودگيها آثار زيانباري نظير مرگ و مير آبزيان، به خطر انداختن زندگي بشر، اختلال در فعاليتهاي دريايي و آلودگي سواحل تفريحي را بدنبال خواهد داشت. رودخانه‌ها يكي از راههاي انتقال اين آلودگي‌ها به آب درياها هستند. استان بوشهر با داشتن تقريباً 600 كيلومتر مرز آبي نقش زيادي در آلودگي خليج فارس دارد. رودخانه هاي حله (متشكل از دو رودخانه دالكي و شاپور) و مند در استان بوشهر كه منتهي به خليج فارس مي‌شوند توانايي انتقال آلودگي به آب دريا را دارند. از جمله منابع آلوده‌ كننده رودخانه‌هاي استان بوشهر مي‌توان به زمينهاي كشاورزي اطراف رودخانه‌ها، پساب صنعتي كارخانجات، پالايشگاهها و پتروشيمي‌هاي موجود در استان اشاره كرد. در اين مقاله كيفيت آب رودخانه‌هاي حله و مند از نظرآلودگي نيتريت، نيترات، هيدروكربنهاي نفتي ، مقدار اكسيژن مورد نياز بيوشيميايي (BOD5) و هدايت الكتريكي بررسي شده‌اند. با در دست داشتن دبي رودخانه‌ها و ميزان غلظت آلاينده‌ها، ميزان آلودگي خليج‌فارس توسط رودخانه‌هاي استان بوشهر محاسبه و نتيجه‌گيري شده است كه، رودخانه حله در بحراني ترين حالت، 25/2 تن BOD5، 025/0 تن نيتريت، 57/1 تن نيترات و 29/31 تن هيدروكربنهاي نفتي در سال و رودخانه مند در بحراني ترين حالت، 97/1 تن BOD5، 024/0 تن نيتريت و 18/1 تن نيترات، در سال به خليج فارس وارد مي كنند.