مدلسازي غشاي نانو تركيبي پلي وينيل الكل / سيليكا به منظور بررسي خواص تراوايي گاز كربن دي اكسيد و متان

در اين پژوهش، مدلسازي خواص تراوايي گاز هاي كربن دي اكسيد و متان با استفاده از غشاهاي نانو كامپوزيت پلي وينيل الكل اتصال عرضي شده همراه سيليكا انجام گرفته است. اثر درصد وزني نانو ذرات سيليكا بر خواص تراوايي و گزينش پذيري گازهاي كربن دي اكسيد و متان مورد ارزيابي قرار گرفت. غشاهاي پليمر/ سيليكا توسط روش جدايش فازي گرمايي تهيه شدند. اندازه گيري ميزان تراوش پذيري غشاهاي ساخته شده با استفاده از روش فشار ثابت- حجم متغير انجام گرفت و سپس نتايج به وسيله ي آزمايش ها تحليل شدند. نتايج تراوش گازها در غشاهاي نانو كامپوزيت نشان داد كه غشاي پلي وينيل الكل با 15 درصد وزني سيليكا بهترين خواص جداسازي گاز را ارائه مي دهد. نتايج بيانگر افزايش تراوايي گازهاي متان و كربن دي اكسيد به ترتيب 456 /1و 548 /7 بارر براي غشاي 15 درصد وزني سيليكا مي باشد. نتايج كلي نشان داد با افزايش ميزان نانو ذره، تراوش پذيري گاز ها افزايش و انتخاب پذيري كاهش يافت. مدلسازي بوسيله ي نرم افزار كامسول انجام گرفت كه تطابق 78/ 98 درصدي تراوايي نتايج مدل براي گاز دي اكسيد كربن و براي گاز متان 22/ 96 درصد بدست آمده است كه اين تطابق خوب نشان از انتخاب مدل مناسب با نتايج آزمايشگاهي توسط نرم افزار كامسول مي باشد.