مقايسه وضعيت تركيب بدني و آمادگي قلبي- تنفسي زنان جوان شهر تهران و مناطق اطراف تهران

مقدمه: نتايج مطالعات بين‌المللي انجام شده توسط پژوهشگران حيطه تندرستي و تعقيب هنجارهاي تدوين شده در خصوص وضعيت تركيب بدني و آمادگي بدني در طي سال‌هاي اخير، نشانگر رواج روزافزون كم تحركي و افت شاخص‌هاي تندرستي است (1). با توجه به ضرورت توسعه اجزاي تشكيل دهنده آمادگي بدني از جمله ظرفيت و توان هوازي و نيز كاربردهاي موثر اندازه‌گيري تركيب بدني، به‌نظر مي رسد ارائه يك ارزشيابي در ارتباط با تركيب بدني و VO2max، به‎عنوان شاخص‌هاي سنجش آمادگي بدني و تندرستي و تعقيب و به‌روز رساني سنجش اين شاخص‌ها، در جامعه زنان مي‎تواند ابزار مؤثري در ارزيابي و مقايسه وضعيت آنان در سطح كشور و جامعه بين-الملل محسوب شود و در پيش‎گيري از بسياري بيماري‎هاي ناشي از ضعف آمادگي بدني، مؤثر واقع گردد. روش شناسي: پژوهش حاضر، به منظور مقايسه وضعيت تركيب بدني و آمادگي قلبي- تنفسي زنان جوان شهر تهران و مناطق اطراف تهران انجام شد. نمونه آماري تحقيق 1000 زن 20 تا 30 ساله ساكن شهر تهران با ميانگين قد 4/6± 161 سانتي‌متر و وزن 8/35± 66/41 كيلوگرم و 1152 زن 20 تا 30 ساله ساكن جنوب شرق استان تهران با ميانگين قد 3/8± 160 سانتي‌متر و ميانگين وزن 7/76± 69/23 كيلوگرم بودند كه در سطح شهرستان‌هاي منطقه جنوب شرق استان تهران شامل شهرستان ورامين، پاكدشت و پيشوا به شيوه نمونه‌گيري خوشه‌اي و با مراجعه تصادفي به بخش‌ها و مراكز مختلف واقع در شهرهاي مورد مطالعه انتخاب شدند و مقادير VO2max، درصد چربي و شاخص توده بدن آنان محاسبه شد. نتايج: بر اساس يافته‌هاي پژوهش، براي آزمودني‌هاي شهر تهران مقدار VO2max، 4/6±38/38 ميلي ليتر/كيلوگرم/دقيقه، درصد چربي 4/3±26/39و شاخص توده بدن 2/9±25/54 كيلوگرم/ مجذور متر و براي آزمودني‌هاي جنوب شرق استان تهران، مقدار VO2max، 33/48±4/9 ميلي‌ليتر/كيلوگرم/دقيقه، درصد چربي 5/6±31/15 و شاخص توده بدن 3/2±27/05 كيلوگرم/ مجذور متر به-دست آمد. نتايج آزمونt مستقل در سطح 0/05 p نشان داد مقادير درصد چربي (p =0/039) و شاخص توده بدن (p =0/041) در زنان جنوب شرق استان تهران به‌طور معناداري بالاتر از زنان تهراني است. در مقابل مقدار VO2max (p =0/031) در زنان تهراني به-طور معناداري بيشتر از زنان جنوب شرق استان تهران است. بحث و نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه، احتمالاً وضعيت تركيب بدني، تناسب اندام و آمادگي بدني زنان جوان، در سطح پايتخت نسبت به شهرهاي كوچك، مطلوب تر است؛ به‌طوري‌كه احتمالاً به دليل رواج ديدگاه‌ سنتي، زنان جوان ساكن شهرهاي كوچك‌تر، از توده چربي بيشتري برخوردارند؛ چنانچه در سالهاي اخير گروه قابل توجهي از زنان جوان ساكن پايتخت و شهرهاي بزرگ، توجه خاصي نسبت به كاهش وزن و چربي اضافي داشته‌اند، اما متأسفانه اغلب زنان ساكن شهرهاي كوچك هنوز كالري روزانه بالايي دريافت مي‌كنند و به‌دليل برخي محدوديت‌ها مانند عدم دسترسي آسان به باشگاه‌هاي تناسب اندام، تحرك بدني بسيار پاييني دارند.