پديدآورندگان :
ثاقب جو مرضيه m_saghebjoo@birjand.ac.ir دانشگاه بيرجند , محمود زاده تكتم كارشناس ارشد تربيت بدني , ثقه الاسلامي علي دانشگاه بيرجند , هدايتي مهدي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي
كليدواژه :
تمرين هوازي , عصاره پسته وحشي , ترميم سلول هاي بتا , موش هاي ديابتي
چكيده فارسي :
چكيده
مقدمه: مطالعات حاكي از افزايش توليد راديكال هاي آزاد در بافت پانكراس در ديابت ناشي از استرپتوزوتوسين مي باشد (2،1) و حجم زياد گونه هاي اكسيژن واكنشي منجر به اختلال عملكرد و آپوپتوز سلول هاي بتا و تخريب وسيع جزاير لانگرهانس مي شود (1). مطالعات بيانگر ظرفيت ذاتي پانكراس براي متحمل شدن ترميم و بازسازي است (3). اثرات تمرين استقامتي روي سازگاري درون سلولي سلول بتا به خوبي ثابت نشده است، اما در مجموع، تغييرات و سازگاري هاي ايجاد شده در نتيجه تمرين استقامتي ممكن است به ايجاد يك محيط مؤثرتر براي رشد و بقاي سلول هاي بتاي پانكراس كمك كند (1). همچنين سازوكار گياهان كاهنده قند خون در بهبود بيماري ديابت به خوبي ثابت نشده است. هدف از اجراي اين پژوهش، بررسي اثر شش هفته تمرين هوازي و عصاره پسته وحشي، بر ترميم سلول هاي بتاي پانكراس در موش هاي ديابتي شده با استرپتوزوتوسين بود.
روش شناسي: 40 سر موش نر نژاد ويستار در پنج گروه كنترل سالم، كنترل ديابتي، ديابت+تمرين، ديابت+عصاره پسته وحشي، ديابت+تمرين+عصاره پسته وحشي قرار گرفتند. برنامه تمريني شامل 6 هفته تمرين هوازي روي نوارگردان (5 جلسه در هفته) بود. گروه هاي عصاره در پايان هر جلسه تمرين، عصاره پسته وحشي (25 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن) دريافت كردند. 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين، موش ها بي هوش شدند و بافت پانكراس آنها براي سنجش ميزان ترميم سلول هاي بتا جدا شد. براي سنجش ترميم سلول هاي بتا، محتواي انسولين وزن ثابتي از بافت پانكراس هوموژن شده به عنوان شاخصي از ترميم سلول هاي بتا، به روش الايزا اندازه گيري شد. داده ها با روش آماري آناليز واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي LSDبا سطح معني داري 05/0P تحليل شدند.
نتايج: ميانگين غلظت انسولين در هر ميلي گرم بافت پانكراس در گروه كنترل ديابتي نسبت به گروه كنترل سالم به طور معني داري پايين تر بود (0001/0P=). همچنين غلظت انسولين در هر ميلي گرم بافت پانكراس در گروه هاي ديابت+عصاره پسته وحشي و ديابت+تمرين+عصاره پسته وحشي در مقايسه با گروه كنترل ديابتي به طور معني داري بالاتر بود (0001/0P=) و بين ميانگين غلظت انسولين در هر ميلي گرم بافت پانكراس در گروه كنترل ديابتي با ديابت+تمرين اختلاف معني داري مشاهده نشد (09/0P=).
بحث و نتيجه گيري: به نظر مي رسد مصرف عصاره پسته وحشي به تنهايي و همراه با انجام تمرينات هوازي، نسبت به انجام تمرينات هوازي به تنهايي، روش مطلوب تري در جهت ترميم سلول هاي بتاي پانكراس در موش هاي ديابتي است.
References
1. Calegari, VC., et al, Endurance training stimulates growth and survival pathways and the redox balance in rat pancreatic islets. J Appl Physiol, 2012, 112: pp. 711-18.
2. Yazdanparast, R., et al. Experimental diabetes treated with Achillea santolina: Effect on pancreatic oxidative parameters. J Ethnopharmacol, 2007, 112: pp.13-18.
3. Risbud, MV, et al, Models of pancreatic regeneration in diabetes. Diabetes Res Clin Pract 2002, 58: pp.155-65.