ارتباط بين فرهنگ سازماني با خلاقيت و بهره وري اعضاي هيات علمي تربيت بدني پيام نور كشور

مقدمه: فرهنگ كليت پيچيده اي از جنبه هاي متمايز معنوي، مادي، فكري و روحي است كه يك جامعه و يا گروه اجتماعي را توصيف ميكند. باوجود يك فرهنگ قوي و منسجم افراد ضمن كسب آگاهي بيشتر پيرامون اهداف و استراتژي هاي سازمان نسبت به ارزشها و هنجارها، احساس مسئوليت، متعهد و از كار احساس رضايت ميكنند. كه اين مهم با وجود مديريت قوي به بهبود روحيه و انگيزش، خلاقيت و افزايش بهره وري و در نهايت موجب افزايش عملكرد سازماني ميشود(1). هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطه ي فرهنگ سازماني با خلاقيت و بهره وري اعضاي هيات علمي تربيت بدني پيام نور كشور مي باشد. روش شناسي: روش تحقيق اين پژوهش توصيفي – همبستگي مي باشد جامعه آماري اين پژوهش را 87 نفر از اعضاي هيات علمي گروههاي تربيت بدني دانشگاههاي پيام نور كشور تشكيل مي دادند كه به روش كل شمار انتخاب شده بودند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي استاندارد فرهنگ سازماني رابينز (1996)، پرسشنامه خلاقيت رندسيپ (1979) و پرسشنامه بهره وري اچيو(1980) استفاده گرديد. روايي محتوايي آن توسط متخصصين تاييد گرديد. داده ها بوسيله آزمون كلموگروف اسميرنف جهت آزمايش طبيعي بودن داده ها و آزمون آماري ضريب همبستگي پيرسون جهت بررسي همبستگي متغيرها مورد استفاده قرار گرفت. نتايج: اين پژوهش نشان داد مولفه هاي فرهنگ سازماني از قبيل ارتباطات سازماني، تعارض پذيري، حمايت مديريت، انسجام سازماني، ريسك پذيري، وضوح اهداف و سيستم پاداش با ميزان خلاقيت اعضاي هيئت علمي دانشگاه هاي پيام نور كشور ارتباط معنادار دارد و از طرفي مولفه هاي فرهنگ سازماني مانند هويت سازماني، خلاقيت فردي و كنترل با ميزان خلاقيت اعضاي هيئت علمي دانشگاه هاي پيام نور كشور ارتباط معنادار ندارد و همچنين نتايج نشان مي داد مولفه هاي فرهنگ سازماني مانند ارتباطات سازماني، سيستم پاداش، انسجام سازماني، كنترل و خلاقيت فردي بر بهره وري اعضاي هيئت علمي دانشگاه هاي پيام نور كشور رابطه معني دار دارد و از طرفي مولفه هاي مانند تعارض پذيري، هويت سازماني، وضوح اهداف، ريسك پذيري و حمايت مديريت بر بهره وري اعضاي هيئت علمي دانشگاه هاي پيام نور كشور رابطه معني دار نداشته است. بحث و نتيجه گيري: دانشگاه ها بايد با تشويق اعضاي هيات علمي به بهره گيري از تعارض هاي سازنده، كارايي و بهره وري در دانشگاه ها را افزايش دهند. با توجه به اينكه دانشگاهها بدون وجود خلاقيت و نوآوري توان ادامه حيات تحقيقاتي را بصورت مناسب نخواهند داشت، از اين رو شايسته است در دانشگاهها با وجود گرايشها و نظريه هاي مختلف و برخورد احترام آميز، فضاي مناسبي فراهم شود تا اعضاي هيات علمي آزادي عمل واستقلال حرفه اي داشته باشند و همچنين مورد تشويق و توجه سياستگذاران قرار گيرند تا زمينه براي ارائه ايده هاو پيشنهادها و تجلي افكار جديد فراهم شود همچنين هماهنگي،يكپارچگي و انسجام باعث وحدت رويه و هم سويي ميان اعضاي هيات علمي دانشگاه ها ميشود و از اين جهت، ضروري است مديريت ارشد دانشگاه به ايجاد همدلي ومحيط دوستانه و روابط متقابل بپردازد.