اثر نوار بندي آلاستيك بر عمكلرد اندام تحتاني در ورزشكاران با و بدون شين اسپيلينت

هدف: شين اسپيلينت يكي از آسيب هاي شايع در ورزشكاران مي باشد (1). هدف از تحقيق حاضر اثر نوار بندي آلاستيك بر عمكلرد اندام تحتاني در ورزشكاران با و بدون سابقه شين اسپيلينت مي باشد. مواد و روش ها: نمونه آماري اين تحقيق را30 نفر از دانشجويان تربيت بدني دانشگاه گيلان، شامل 15 آزمودني مبتلا به شين اسپيلينت و 15 آزمودني سالم را تشكيل مي دادنند. در ابتدا، افراد بر اساس معيار ياتس و وايت در گروه درد ساق قرار گرفتند(1). مقايسه عملكرد اندام تحتاني در دو گروه با استفاده از تست هاي عملكردي shuttle run، figure of eight hop test، side to side hop test و agility hop test انجام گرفت (2) . جهت ارزيابي شدت درد از مقياس visual Analog Scale استفاده شد (3). سپس عمل تيپينگ، به منظور ارزيابي عملكرد و شدت درد ورزشكاران مبتلا به سندروم قبل، بلافاصله و 24 ساعت پس از استفاده مستمر از آن صورت گرفت. براي مقايسة عملكرد بين دو گروه از آزمون T مستقل در سطح معناداري (05/p≤) استفاده شد. براي بررسي اثر كينزيوتيپ بر عملكرد و شدت درد افراد مبتلا به شين اسپيلينت در سه زمان مختلف، از آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري هاي مكرر در سطح معناداري (05/p≤) استفاده شد. يافته ها: نتايج اوليه نشان داد، عملكرد گروه مبتلا به شين اسپيلينت در تست هاي عملكردي SR و FEHو AH و نسبت به گروه سالم ضعيفتر بود (به ترتيب 7/50 ± 660 /،97/ 9± 584 /، 93/6 ± 428/). همچنين نتايج حاصل از آزمون تحليل واريانس نشان داد، افراد مبتلا به سندروم در آزمون هاي SR، FEH و AH و پس ازاستفاده از نوار كينزيوتيپ نمره بهتري كسب كردند و ميزان درد آنها بهبود پيدا كرد (05/0≤ p). در طي 24ساعت پس از استفاده از كينزيوتيپ، عملكرد، تعادل ايستا ميزان درد آنها در سطح اوليه باقي ماند (05/ ≥ p). نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين تحقيق، به مربيان طراحي تمرينات عملكردي خاص، همچنين استفاده از كينزيوتيپ بخاطر نقش درماني اش از طريق بهبود حس عمقي و كاهش ميزان درد براي بهبود عملكرد ورزشكاران داراي سندروم فشار داخلي تيبيا، توصيه مي شود.