تحليل رگرسيوني ارتباط بين نوستالوژي (خاطرات گذشته) با مقاصد رفتاري گردشگران ورزش‌هاي زمستاني

مقدمه: فرآيند خريد يك تجربه گردشگري ورزشي پيچيده است و متغيرهاي زيادي بر آن اثر مي‌گذارند. تصميم اكثر خريداران بوسيله انگيزش‌ها، نگرش‌ها و احساسات آنها در سفر شكل مي‌گيرد. فرآيند جلب مشتري در گردشگري ورزشي بسيار با اهميت است؛ زيرا در اين فرآيند ميزان علاقه و اطلاعاتي كه مشتري درباره گزينه‌هاي موجود دارد، بسيار مهم است (1). بنابراين جذب گردشگر نيازمند مكانيزم‌هاي مختلفي است كه يكي از آنها خلق نوستالژي يا همان خاطرات و تجربيات شيرين گذشته براي گردشگران براي حضور مجدد آنان است. چو (2014)، نوستالژي را در بهترين حالت به عنوان آرزوهاي تلخ وشيرين و عاطفي براي گذشته مثبت و خوش تعريف مي‌كند، بويژه زماني كه آينده نامطمئن و زمان حال ناراضي دركنار هم باشند. خاطرات مثبت فردي به طور يقين بر بازخواني نوستالژي و احساسات منفي فرد بر زمان حاضر و آينده‌اي كه مرتبط با نوستالژي است، تأثير مي‌گذارد، زيرا فرد نمي‌تواند به گذشته برگردد (2). هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط بين نوستالوژي با مقاصد رفتاري گردشگران ورزش‌هاي زمستاني بود. روش‌شناسي: پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش كليه گردشگران پيست‌هاي اسكي استان تهران (ديزين، شمشك، توچال، آبعلي) بودند كه با توجه به نامحدود بودن جامعه از طريق كوكران 197 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار متغير نوستالوژي پرسشنامه خارجي چو (2014) و پرسشنامه مقاصد رفتاري گردشگران كارول (2009) بود كه پس از ترجمه، روايي صوري و محتوايي آن توسط اساتيد متخصص تأييد و پايايي ابزار از طريق ضريب آلفاي كرونباخ بدست آمد (922/0=α). در بخش آمار توصيفي براي تجزيه و تحليل شاخص‌هاي جمعيت‌شناختي و در بخش آمار استنباطي، از آزمون همبستگي پيرسون جهت بررسي ارتباط بين متغيرهاي پژوهش و از آزمون رگرسيون جهت پيش بيني تأثير متغير پيش بين (نوستالوژي) بر متغير ملاك (مقاصد رفتاري گردشگران) استفاده گرديد. نتايج: آزمون همبستگي نشان داد كه بين نوستالوژي و ابعاد آن با مقاصد رفتاري گردشگران ورزش‌هاي زمستاني ارتباط مثبت و معناداري وجود دارد (001/0=P، 318/0=r). و از بين ابعاد نوستالوژي، مؤلفه هويت گروهي (002/0=P، 41/5=t) و مؤلفه جامعه پذيري (038/0=P، 093/2=t) به ترتيب پيش بين قويتري براي مقاصد رفتاري گردشگران مي‌باشند. بحث و نتيجه‌گيري: اين يافته مي‌تواند بيانگر اين باشد كه در جنبه‌هاي مختلف نوستالژي، نوستالژي‌هاي ارتباطات بين فردي (جامعه‌پذيري و هويت گروهي) نقش بسزايي در مقاصد رفتاري گردشگران ورزشي دارد كه به اين دليل باشد كه نه تنها مكان و فضاهاي ورزشي مي‌تواند حس نوستالژيك را تحت تأثير قرار دهد، تجارب اجتماعي كه از حضور در محيط‌هاي ورزشي بدست مي‌آيد در ايجاد يك فرهنگ گروهي خاطرات مثبت فرد از گذشته را تحريك كرده و وي را براي تكرار آن تجربه و خاطره مشتاق مي‌كند. كه با نتايج فايرلي (2003)، گيبسون و همكاران (2002) و ديكسون (2009) همخواني دارد (3). اين محققين محيط ورزشي را داراي يك فضاي منحصر بفرد مي‌دانند كه در آن يك فرهنگ جمعي و گروهي شكل گرفته كه در آن افراد به تبادل فرهنگ‌ها و آداب و رسوم مشغول هستند و يك تجربه اجتماعي خاص را در آن كسب مي‌كنند.