تأثير غوطه وري در آب سرد و معتدل بر پروتئين آيريزين پلاسمايي موشهاي صحرايي نر هنگام تمرين مقاومتي

مقدمه: آيريزين ميوكاين جديدي است كه از عضلات اسكلتي ترشح مي شود، اين پروتئين موجب افزايش گرمازايي و تبديل بافت چربي سفيد به بافت چربي قهوه اي مي گردد. نشان داده شده است كه تمرين موجب افزايش آيريزين مي شود. اما در مورد مداخلات دمايي بر تغييرات اين ميوكاين مطالعات زيادي صورت نگرفته است. بنابر اين هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير غوطه وري در آب سرد و معتدل بر پروتئين آيريزين پلاسمايي موشهاي صحرايي نر هنگام تمرين مقاومتي بود. روش شناسي: 32 موش صحرايي نر نژاد اسپراگ-داولي (8 هفته اي) بطور تصادفي به چهار گروه 1- كنترل (وزن 97/7±5/208 گرم )، 2- تمرين مقاومتي (وزن 9/66±66/209 گرم)، 3- تمرين مقاومتي و غوطه وري در آب با دماي 27 ˚C )وزن 7/28±22/218 گرم) و 4- تمرين مقاومتي و غوطه وري در آب 14 ˚C (وزن 9/62±10/220 گرم) تقسيم شدند. گروه تمريني به مدت 8 هفته و هفته اي 3 جلسه برروي نردبان هاي مخصوص به ارتفاع 2/1 متر با حمل يك وزنه به ميزان 50 درصد وزن بدن كه به دم آنها بسته مي شد، تمرينات خود را آغاز نمودند و اين ميزان به 200 درصد وزن بدن حيوانات در هفتة آخر رسيد. تمرينات شامل 3 نوبت 5 تكراري با 3 دقيقه استراحت بين نوبت ها و 1 دقيقه بين تكرارها بود. در گروهاي ديگر در فاصله استراحتي بين نوبتها و در پايان نوبت سوم (2 دقيقه غوطه وري و 2 دقيقه استراحت)، موشهاي گروههاي 3 و 4 به ترتيب درون استخر آبي با دماي 27 ˚C و 14 ˚C قرار گرفتند. خونگيري (به ميزان 5/1 ميلي ليتر) به دنبال 12-14 ساعت ناشتايي شبانه و 24 ساعت پس از انجام فعاليت مقاومتي از وريد دمي انجام شد و مقادير پلاسمايي ايريزين با استفاده از روش الايزا سنجيده شد. داده ها با استفاده از روش تحليل واريانس يكطرفه و در سطح معني داري 05/0 تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد ميزان پروتئين آيريزين پلاسما پس از 8 هفته تمرين تمرين مقاومتي نسبت به گروه كنترل افزايش معني دار يافت (p 0.001). همچنين نتايج نشان داد كه افزايش آيريزين در گروه تمرين مقاومتي و غوطه وري در آب با دماي سرد بطور معني داري بيشتر از گروه كنترل و آب با دماي ملايم بود (p 0.001). بحث و نتيجه گيري: براساس يافته ها به نظر مي رسد استفاده از غوطه وري در آب با دماي 14 ˚C به هنگام فعاليت مقاومتي يا پس از آن منجر به پاسخ فزاينده آيريزين و در نهايت سازگاري مي گردد. گرمازايي توامان ناشي از تمرين مقاومتي به همراه گرمازايي ناشي از محيط سرد ممكن است تغيير فنوتيپ بافت چربي سفيد را و نهايتا كاهش وزن را به دنبال داشته باشد. با اين وجود جهت روشن شدن بهتر اين فرضيه انجام تحقيقات بيشتري در اين زمينه توصيه مي گردد.