تعيين نيمرخ فيزيولوژيايي زنان فوتباليست نخبه ايران

مقدمه: در فوتبال حرفه‏اي مربيان به طور مستمر در جستجوي مهمترين شاخص‌هاي موثر بر شناسايي و توسعه استعدادهاي بازيكنان جوان هستند. عوامل مختلفي ممكن است زمينه را براي موفقيت در فوتبال حرفه‏اي فراهم كند از طرفي ديگر، تعيين ويژگي‏هايي كه بتوان با استفاده از آنها بين بازيكنان تفاوت قائل شد بسيار مشكل است. يكي از اين عوامل، آگاهي از ويژگي‌هاي فيزيولوژيايي ورزشكاران نخبه‏ي يك رشته ورزشي است كه اطلاع از اين نيمرخ فيزيولوژيايي در مقايسه ورزشكاران با ديگران، كشف نقاط ضعف و اصلاح آن‌ها، طراحي درست و اصولي برنامه‏هاي تمريني نقش مهمي دارد. به دليل اهميت موضوع گرايش زنان به ورزش از جمله فوتبال چه از نظر اجتماعي و چه از نظر سلامتي، در اين تحقيق برخي ويژگيهاي فيزيولوژيايي زنان فوتباليست تيم ملي بزرگسالان كه خود را براي شركت در مسابقات مقدماتي انتخابي المپيك 2016 برزيل آماده مي‎كنند، بررسي شد. روششناسي: پژوهش حاضر از نوع توصيفي پيمايشي است. آزمودني‌هاي اين تحقيق، 26 نفر زن فوتباليست دعوت شده به اردوي تيم ملي بزرگسالان بودند كه خود را براي رقابت‌هاي مقدماتي انتخابي المپيك 2016 فوتبال بانوان ريودوژانيرو آماده مي‏كردند. پس از هماهنگي‏هاي لازم با فدراسيون فوتبال، ابتدا در آزمايشگاه آكادمي ملي فوتبال اهداف پژوهش براي مربيان و بازيكنان تشريح شد و مشخصات فردي، سن، ميزان سابقه بازيكنان از طريق پرسشنامه ثبت شد. در روز دوم بعد از گرم كردن عمومي، آزمون‌هاي عملكردي پرش سارجنت، چابكي ايلي‌نويز، سرعت 40 يارد، خمش به جلو و آزمون تناوبي ريكاوري يويو (سطح دو) به ترتيب براي برآورد توان انفجاري، چابكي، سرعت، انعطاف‏‏پذيري و توان هوازي آزمودني‏ها اجرا شد. نتايج: ميانگين نتايج توان هوازي نسبي ml/kg.min 11/50، ميانگين توان هوازي مطلق L/min 88/2، ميانگين پرش عمودي 26/40 سانتي‏متر، ميانگين توان بي‏هوازي 32/420 وات، ميانگين چابكي 26/19 ثانيه و ميانگين انعطاف‏پذيري 91/33 سانتي‏متر بود. بحث و نتيجهگيري: هدف اصلي اين پژوهش ارايه نيمرخ فيزيولوژيايي زنان فوتباليست نخبه ايران بود. نتايج اين مطالعه براي ارزيابي وضعيت جسماني و عملكردي بازيكنان تيم ملي فوتبال بانوان بزرگسال و همچنين به عنوان الگويي براي تيم‏هاي باشگاهي استان‌ها و تيم‏هاي جوانان قابل استفاده است. با توجه به يافته‏هاي پژوهش حاضر، بازيكنان فوتبال زن ايراني از شاخص توده بدن و توده خالص بدن پايين‏تري نسبت به بازيكنان فوتبال زن بيشتر كشورها برخوردار بودند و افزايش توده بدن بازيكنان حاضر بوسيله افزايش توده عضلاني يكي از نيازهاي ضروري اين تيم مي‎باشد. حداكثر توان هوازي مطلوب اين بازيكنان بيانگر تأكيد مربيان بر تمرينات آماده‏سازي توسعه سيستم هوازي بوده است. همچنين اين افراد سرعت حركت پاييني داشتند و با توجه به اهميت اين فاكتور كليدي در فوتبال و جنبه وراثتي آن، مربيان بايد در انتخاب بازيكنان به آن اهميت فراواني دهند. ضمناً توان انفجاري و چابكي اين افراد متوسط، ولي انعطاف‏پذيري آنها خوب بود. البته بايد توجه داشت علاوه بر عوامل فيزيولوژيايي عوامل بسياري از جمله مهارت، دانش تاكتيكي، آمادگي رواني و ... براي موفقيت در فوتبال تأثير دارد.