شماره ركورد كنفرانس :
3882
عنوان مقاله :
تأثير مصرف عصاره هسته انگور بر برخي نشانگرهاي كوفتگي عضلاني تأخيري متعاقب يك جلسه فعاليت بروگرا در دختران غير فعال
پديدآورندگان :
رئيس ساداتي ژيلا Zhila.sadati@yahoo.com كارشناس ارشد فيزيولوژي ورزشي؛ , سياه كوهيان معرفت رييس دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي , حكيمي ويدا دانشگاه گيلان
كليدواژه :
كوفتگي عضلاني تأخيري , قدرت ايزوتونيك , گلبولهاي قرمز
عنوان كنفرانس :
نهمين همايش بين المللي تربيت بدني و علوم ورزشي
چكيده فارسي :
مقدمه: كوفتگي عضلاني تأخيري از پيامدهاي منفي تمرين و حالتي ناخوشايند همراه با احساس درد، سفتي، ضعف و گرفتگي در عضلات است. هدف از اين پژوهش بررسي تأثير مصرف عصاره هسته انگور بر برخي نشانگرهاي كوفتگي عضلاني تأخيري متعاقب يك جلسه فعاليت بروگرا در دختران غير فعال بود.
روششناسي: پژوهش حاضر كاربردي و از نوع نيمه تجربي و به صورت مداخلهاي و دو سوكور با اندازهگيري مكرر صورت پذيرفت. از ميان 20 نفر دانشجويان دختر غير فعال كه تا شش ماه قبل از اجراي پژوهش فاقد هرگونه فعاليت منظم ورزشي بوده اند به صورت روش نمونه گيري تصادفي ساده به دو گروه 10 نفر تقسيم شدند. پروتكل ايجاد كوفتگي عضلاني مورد نظر شامل 45 تكرار از حركت برونگراي بازوي برتر، در سه دوره 15 تكراري با فاصله 3 دقيقه استراحت بين دورهها با 90 درصد يك تكرار بيشينه هر آزمودني بود. نمونه خون وريدي براي تجزيه و تحليل RBC، PLT، GR، HCT، HG، MCH، MCHC، MCV در پنج مرحله جمعآوري شد. براي برآورد قدرت ايزوتونيك، از آزمون يك تكرار بيشينه استفاده شد. تمامي نشانگرها يك هفته قبل از مكملسازي، قبل، بلافاصله، 24 و 48 ساعت بعد از تمرين اندازهگيري گرديد.
نتايج: مطابق نتايج تحقيق حاضر، با مصرف روزانه 1200 ميليگرم عصارهي هسته انگور، هفت روز قبل و دو روز بعد از انجام پروتكل ورزشي و كنترل تغييرات RBC، PLT، GR، HCT، HG، MCH، MCHC، MCV در فواصل زماني بلافاصله، 24 و 48 ساعت بعد از فعاليت اكسنتريك، اختلاف معنيداري مشاهده نشد(05/0 P). همچنين نتايج آزمون تي مستقل از نظر تغييرات قدرت ايزوتونيك نشان داد، در فواصل زماني بلافاصله، 24 و 48 ساعت بعد از فعاليت اكسنتريك، اختلاف معنيداري وجود ندارد. نتايج آزمون آماري تحليل واريانس با اندازهگيري مكرر نشان ميدهد، تفاوت معنيداري در اثرات تعاملي بين مراحل اندازهگيري با عامل بينگروهي وجود ندارد(21/0P=)، ولي در بررسي اثرات درون گروهي در مراحل اندازهگيري، تفاوت معنيداري مشاهده گرديد(000/0P=).
بحث و نتيجهگيري: مكين تاير و همكارانش در مقالهي تحليلي خود نتيجه گرفتند كه هيچ رابطهاي بين گسترش كوفتگي عضلاني تأخيري و كاهش قدرت عضلاني ديده نميشود. فالكتر و همكارانش نيز دريافتند كه برخي ساركومرها به هنگام فعاليت برونگرا دچار كشيدگي شده و آسيب ميبينند و همين علت، واقعيتي است كه اساس فرضيههاي نيوهام را در كاهش قدرت تشكيل ميدهد. آنها اظهار ميكنند پارگي ساركومرها و آشفتگي خطوط Z نتيجهي اجتناب ناپذير انقباضهاي شديد برونگرا ميباشد كه كاهش قدرت عضلاني همراه با آن ديده ميشود. نتايج تحقيق حاضر با نتايج احمدىزاده و همكاران كه پس از يك جلسه تمرين قدرتى با 80 درصد يك تكرار بيشينه به مدت 55 دقيقه نتيجه گرفتند كه حجم پلاسما، هماتوكريت و گلبولهاي قرمز خون كاهش معنىدار مىيابد ناهمخواني داشت. اراضي و همكاران افزايش معنيداري در RBC بلافاصله پس از يك جلسه تمرين موازي استقامتي– مقاومتي در مردان ورزشكار و احمديزاده و بسامي نيز در مطالعه اي افزايش معنيداري در ميزان Hb، RBC و HCT گزارش كردند كه با تحقيق حاضر همخواني ندارد. ﻋﺼﺎره ﻫﺴﺘﻪ اﻧﮕﻮر داراي ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ ﺑﺴﯿﺎر ﺑـﺎﻻﯾﯽ در از ﺑﯿﻦ ﺑﺮدن رادﯾﮑﺎلﻫﺎي آزاد و همچنين نقش ﻣﻬﺎري آن در برابر اﺳﺘﺮس اﮐﺴﯿﺪاﺗﯿﻮ گزارش شده است. احتمالاً از دلايل ناهمخواني نتايج تحقيقات فوق با تحقيق حاضر و با توجه به خاصيت آنتي اكسيداني بالاي عصاره هسته انگور ميتوان به ميزان آسيب عضله، مدت مكملسازي و دوز مصرفي اشاره كرد.