تاًثير دستكاري حسي بر انتقال فاز نسبي هماهنگي دو دستي زنان ام اس فعال و غير فعال

مقدمه: بيماري مولتيپل اسكلروزيس ( MS) يكي از بيماري‌هاي قرن حاضر است.رايج‌ترين دوره شروع آن جـواني بـوده و درزنان حدود دو برابر مردان شايع است (1). بيماران ام اس مشكلات بسياري داشته، ضعف در هماهنگي يكي از مشكلات بيماران ام اس است. روششناسي: شركت كننده ها شامل 10 زن ام اس فعال و 10 زن ام اس غير فعال كه به صورت داوطلبانه در اين آزمون شركت كردند. شركت كننده ها بايد تكليف هماهنگي دو دستي غير هم فاز را در پنج شرايط حسي مختلف (حس طبيعي، دستكاري بينايي، دستكاري شنوايي، دستكاري حس عمقي، محروميت حسي) انجام مي دادند. براي تحليل داده ها از آزمون تحليل واريانس دوطرفه 2(گروه)× 5(حس ها) و سطح معناداري 0.05P استفاده شد. نتايج: يافته هاي اين تحقيق نشان داد كه اثر اصلي حواس و گروه معني دار نيست. در صورتي‌كه اثر تعاملي بين حواس و گروه معني‌دار بود (047/0 =P). اين موضوع نشان داد كه بين دو گروه در شرايط دريافت اطلاعات حس بينايي، شنوايي و حس عمقي تفاوت معني‌داري وجود داشت. براي بررسي تأثير حواس مختلف در دو گروه ام اس فعال و غيرفعالتنها اثر معني‌دار بين دو گروه در وضعيتي مشاهده شد كه حس عمقي دستكاري شده و دو حس بينايي و شنوايي به حالت طبيعي وجود داشتند(004/0 =P).هم‌چنين تفاوت بين شرايط حسي مختلف در گروه ام اس فعال معني‌دار نبود و همين-طور تفاوت بين شرايط حسي مختلف در گروه ام اس غير فعال معني‌دار گزارش نشد. بحث و نتيجهگيري:بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه وجود حس عمقي در هر دو گروه بيماران ام اس فعال و بيماران ام اس غير فعال نقش تأثير گذاري در هماهنگي دو دستي بيماران ام‌اس نشانمي دهد. منابع: 1. Holland Nj, Halper J. Multiple Sclerosis. (2005). A SelfcareGuide To Wellness.New York: Demos MedicalPublishing.. P. 1-10.