نورم غربالگري حركتي عملكردي (FMS)در دختران ورزشكار مقطع متوسطه هنرستان هاي تربيت بدني شهر تهران

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تهيه نورم آزمون FMS در دانش آموزان دختر ورزشكار مقطع متوسطه هنرستان هاي شهر تهران بود. در سال هاي اخير مشاركت در ورزش رقابتي در سطوح دبيرستان و دانشگاه با افزايش زيادي روبرو بوده است. همراه با اين افزايش، شيوع آسيب هاي ورزشي نيز به نسبت گذشته بيشتر شده است، طوري كه امروزه آسيب هاي ورزشي از دلايل اصلي معلوليت و كنار گذاشتن ورزش در ورزشكاران جوان مي باشند. در نتيجه تقاضا براي خدماتي كه متخصصين آسيب شناسي و پزشكي – ورزشي ارائه مي دهند، رو به فزوني است. روش شناسي: بدين منظور 217 دانش آموز دختر ورزشكار مقطع متوسطه هنرستان هاي شهر تهران كه از نظر جسماني در سلامت كامل قرار داشتند، به عنوان نمونه هاي پژوهش انتخاب شدند. پژوهش حاضر پژوهشي توصيفي بوده كه به منظور تهيه نورم اجرا شد. جهت ارزيابي ويژگي هاي فردي از شاخص هاي قد ايستاده، توده بدن و BMI استفاده شد. در اين خصوص از آزمون هاي غربالگري حركتي عملكردي FMS كه شامل آزمون هاي اسكات كامل، گام برداشتن از روي مانع، گام به جلو در يك خط، تحرك پذيري شانه، بالا آوردن پا به صورت صاف و فعال، پايداري تنه از طريق شنا سوئدي و پايداري چرخشي بود، استفاده شد (1). نتايج: مطالعه حاضر نشان داد كه نورم آزمون FMS در دانش آموزان دختر ورزشكار مقطع متوسطه شهر تهران 14/ 2 ± 55/ 17 مي باشد. با توجه به اين يافته ها مي توان اعلام داشت كه نورم آزمون FMS در اين جامعه آماري، نسبت به مطالعات مرتبط در اين گروه سني و ديگر سنين از وضعيت بهتري برخوردار هستند و در جدول رتبه بندي در سطح متوسط قرار مي گيرند. اين برتري شامل گروههاي سني كودكان و سالمندان، همچنين ساير شرايط افراد مورد آزمون مانند سابقه آسيب، سطح رقابت و مهارتي نمونه ها مي شود. همچنين نورم آزمون ها به تفكيك نشان داد كه 85% اين جامعه در ناحيه مركزي تنه از ثبات و پايداري كافي برخوردار نيستند. بحث و نتيجه گيري: در بسياري از فعاليتهاي ورزشي، حركات اندام فوقاني و تحتاني مستلزم داشتن ثبات و پايداري كافي در ناحيه مركزي بدن مي باشد. چنانچه در اين ناحيه ثبات نباشد انتقال انرژي به خوبي صورت نمي گيرد و پتانسيل انرژي كاهش مي يابد. از آنجايي كه اين گروه در شروع سن مسابقات رسمي قرار دارند و اثرات منفي آسيب بالاست، لازم است مربيان تيم هاي دانش آموزي در زمينه پيشگيري از آسيب، همراستا با آزمايشات پزشكي، از اين آزمون به عنوان ابزاري معتبر، ساده و ارزان استفاده كنند و تمرينات بدنسازي را بر اساس نتايج حاصل برنامه ريزي كنند، تا پيشرفت در قابليت هاي آنها بدست آيد.