اثر هشت هفته تمرينات DNS برشدت خستگي و تعادل زنان مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس

مقدمه: تمرينات DNS بر اساس بازتابهاي زنجيره اي جندا طراحي شده و در زير بخش هاي زنجيره ي عصبي مطرح مي باشند. اين تمرينات با توجه به توصيف زنجيره ي رشد عصبي سيستم حركتي يك نوزاد سالم، مي تواند سبب تحريك مجدد فرآيند رشد سيستم عصبي-حركتي گشته و اختلالات سيستم حركتي را كه در برخي بيماريها مانند MS شايع مي باشند، بهبود بخشد (1). لذا پژوهش حاضر در نظر دارد كه اثر اين تمرينات را در بيماران مبتلا به MS بررسي نمايد. روش شناسي: جامعه آماري پژوهش حاضر را بيماران MS، 23 تا 58 سال باEDSS بين 0 تا 5/5، مراجعه كننده به كلينيك توانبخشي و انجمن MS ايران واقع در تهران تشكيل داده اند. نمونه هاي اين تحقيق 30 نفر بودند كه بصورت تصادفي در دسترس به دو گروه تجربي (15=n) و كنترل (15-n) تقسيم شدند.گروه تجربي به مدت هشت هفته (3 جلسه در هفته) تمرينات DNS را اجرا كرده و گروه كنترل فعاليت معمول روزانه خود را اجرا نمودند. روش درماني DNS به ارزيابي دقيق از كيفيت ثبات و يا حركت با هدف باز گرداندن و يكپارچه سازي سيستم تثبيت ستون فقرات از طريق تمرينات كاربردي خاص بر اساس پوزيشن هاي رشد حركتي نوزاد سالم، پايه ريزي شده است (2). براي سنجش شدت خستگي از پرسشنامه شدت خستگي (FSS-36) و براي سنجش تعادل آزمون FSST استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل آماري از آزمون مان-ويتني و براي بررسي تغييرات درون گروهي از آزمون ويلكاكسون، در سطح معني داري كوچكتر و يا مساوي 0.05 استفاده شد. (0/05≥ɑ) نتايج: يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد كه پس از هشت هفته تمرينات DNSدر شدت خستگي بين دو گروه تجربي (3/16-) و كنترل (06/8-) تفاوت معني دار(007/0=P) و در تعادل بين دو گروه تجربي (2/4-) و كنترل (8/6) تفاوت معني داري وجود دارد (000/0-P). بحث و نتيجه گيري: نتيجه پژوهش حاضر حاكي از آن است كه هشت هفته تمرينات DNS بر شدت خستگي و تعادل زنان مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس اثر گذار بوده و درمانگران مي توانند از اين روش درماني كم هزينه و كم خطر بعنوان درمان مكمل بيماران مبتلا به MS استفاده كنند.