اثر سازماندهي و توزيع پذيري تمرين در يادگيري طرحواره و برنامه حركتي تعميم يافته يك تكليف حركتي پيچيده

مقدمه: هدف از اين پژوهش بررسي اثر سازماندهي و توزيع پذيري تمرين در يادگيري طرحواره و برنامه حركتي تعميم يافته يك تكليف حركتي پيچيده بود. روششناسي: آزمودنيهاي اين تحقيق 100 نفر از دانشجويان تربيت بدني پيام نور دلفان بودند، كه بعد از انجام پيش آزمون، بطور تصادفي به جهار گروه 25 نفره شامل تمرين تصادفي، ثابت، انبوه، فاصله دار قرار گرفتند. سپس مهارت سه گام هندبال را به مدت 12 جلسه تمرين كردند. آزمونهاي يادداري تأخيري بعد از پايان جلسه دهم، 48 ساعت بعد از آخرين جلسه تمرين به عمل آمد. ابزار گرد آوري اطلاعات آزمون شوت سه گام هندبال استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از تحليل واريانس دو عاملي و T مستقل استفاد شد. نتايج: نتايج تحليل واريانس دوعاملي در مورد مقايسه بين شرايط تمريني مختلف نشان داد كه تفاوت معني دار آماري بين شرايط تمرين مختلف وجود دارد. نتايج آزمون t مستقل در مورد مقايسه سازماندهي تمرين (مسدود و تصادفي) توزيع تمرين (انبوه و فاصله دار) معنا دار بود. بحث و نتيجه گيري: بررسي اثر سازماندهي و توزيع پذيري تمرين در يادگيري طرحواره و برنامه حركتي تعميم يافته تكليف حركتي پيچيده بود. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه سازماندهي تمرين مسدود، تصادفي و ثابت و توزيع تمرين انبوه و فاصله دار سبب يادگيري طرحواره حركتي و برنامه حركتي شد. همه گروها طرحواره يادآوري و برنامه تعميم يافته حركتي مهارت شوت سه گام هندبال را ياد گرفتند