مقايسه تاثير برنامه تمرين اصلاحي جامع و موضعي بر ناهنجاري كف پاي صاف در پسران 10 تا 12سال

مقدمه: مطالعاتي كه در گذشته به منظور بررسي ميزان تاثير تمرينات اصلاحي بر ناهنجاري كف پاي صاف انجام گرفته است به طور معمول بر اساس تئوري كندال و با رويكردي موضعي بوده است. با اين حال مطابق نظريه جاندا به خاطر اينكه سيستم حركتي انسان يك سيستم منسجم است، نقص در يك سيستم، به وضعيت هاي جبراني و ايجاد مطابقت هايي در سيستم هاي ديگر منجر مي شود در نتيجه در اصلاح ناهنجاري ها نيز بايد رويكردي جامع اتخاذ گردد. لذا هدف از انجام اين تحقيق مقايسه تاثير دو نوع برنامه تمرين اصلاحي با رويكردي جامع و موضعي در اصلاح ناهنجاري كف پاي صاف در نوجوانان بود. روش تحقيق: 45 نفر از دانش آموزان 10 تا 12 سال پسر كه هم زمان مبتلا به كف پاي صاف و نيز زانوي ضربدري و چرخش داخلي زانو بودند به شكل هدفمند انتخاب شده و به شكل تصادفي به سه گروه تجربي تمرينات موضعي(15 نفر)، جامع(15 نفر) و كنترل(15 نفر) تقسيم شدند. ابتدا شدت كف پاي صاف با آزمون افت استخوان ناوي اندازه گيري شد(پيش آزمون). گروه هاي تجربي برنامه اصلاحي موضعي و جامع به مدت 6 هفته به ترتيب تمرينات اصلاحي موضعي و جامع را اجرا كردند. در گروه موضعي اساس تمرينات بر تقويت عضلات درون كف پايي و برون كف پايي ، و به ويژه تقويت عضلات چرخاننده به داخل پا و نيز كشش تاندون عضلات نازك نئي و تاندون آشيل بود. در گروه جامع علاوه بر تقويت و كشش عضلات اشاره شده در گروه موضعي، عضلات سريني مياني و بزرگ، چرخاننده هاي خارجي ران و پهن مياني تقويت شده و عضلات اداكتور ران، دو سر راني(سر كوتاه) و نوار ايليوتيبيال كشش پيدا كرد. گروه كنترل در اين مدت هيچ نوع تمرينات اصلاحي را تجربه نكرد. پس از پايان تمرينات ميزان كف پاي صاف با آزمون افت استخوان ناوي اندازه گيري شد(پس آزمون). نتايج: يافته هاي تحقيق نشان داد: 1) هر دوي تمرينات اصلاحي موضعي و تمرينات اصلاحي جامع تاثير معناداري بر اصلاح ناهنجاري كف پاي صاف دارند. 2) تفاوت معناداري بين تاثير تمرينات موضعي و جامع در اصلاح ناهنجاري كف پاي صاف وجود دارد و تاثير تمرينات جامع بيشتر است. بحث و نتيجه گيري: به نظر مي رسدكه تاثير بيشتر تمرينات اصلاحي جامع ممكن است به دلايل زير باشد: 1)پرداختن به تغييرات ايجاد شده در اندام تحتاني به دليل ناهنجاري صافي كف پا (و بالعكس) و طراحي تمرينات مربوطه. 2) وجود ارتباط نزديك بين انحرافات زانوي ضربدري/چرخش داخلي ران با ناهنجاري كف پاي صاف 3)بازيابي بهتر حس عمقي در برنامه جامع. نتايج تحقيق حاضر نشان داد با توجه به تاثير بيشتر تمرينات اصلاحي جامع، كاربرد اين تمرينات براي اصلاح ناهنجاري كف پاي صاف در آينده توصيه مي شود.