نقش توسعه گردشگري ورزشي بر اشتغال زايي مستقيم و غير مستقيم

مقدمه: هدف از پژوهش، بررسي نقش توسعه گردشگري ورزشي در اشتغال زايي مستقيم و غير مستقيم بوده است. روش شناسي: روش پژوهش توصيفي- پيمايشي و از لحاظ هدف كاربردي مي باشد و به صورت ميداني اجرا شده است. جامعه آماري اين تحقيق شامل محققين در حوزه هاي مرتبط با اشتغال وگردشگري و كارشناسان اداري در حوزه اشتغال و گردشگري مي باشند. روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي بوده است. با استفاده از فرمول Qكوكران تعداد 334 نفر تعيين شد.ابزار اندازه گيري در اين پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بوده كه با استفاده از نظر كارشناسان روايي صوري آن تاييد و با تحليل عاملي اكتشافي، عوامل اصلي مشخص و سپس با استفاده از تحليل عاملي تاييدي مورد تاييد قرار گرفتند. با استفاده از آزمون آماري رگرسيون خطي و مدل يابي معادلات ساختاري به بررسي اثرات متغير هاي مشاهده شده بر متغير هاي مكنون پرداخته شد. نتايج: مقدار ضريب تشخيص برابر با 0/08 گزارش شده است. همچنين نتايج نشان داد؛ ميانگين عوامل توسعه صنعت گردشگري ورزشي در ايجاد فرصت هاي شغلي مستقيم و غير مستقيم نقش دارند. بحث و نتيجه گيري: بنابراين با وجود قابليت ها و توانمندي هاي كم نظير ايران در حوزه گردشگري ورزشي و وجود درصد بالاي جمعيت جوان و جوياي كار در كشور، مي توان از گردشگري ورزشي به مثابه راهكاري براي اشتغال زايي سود جست.