تاثير گرم كردن به روش نيرومندسازي پس فعالي(PAP) برآزمون رست در مردان ورزشكاران نخبه

چكيده: مقدمه: هدف از گرم كردن براي فعاليت هاي سرعتي- قدرتي به طور كلي شامل: بهبود نيروي حداكثر، شتاب بالاتر و يا توسعه توان از طريق افزايش بكارگيري واحد حركتي ، بهبود فعاليت دوك عضلاني و كاهش مهار دستگاه گلژي، كه همه آنها توسط نيرومندسازي پس فعالي (PAP) تحت تاثيرقرارمي‌گيرد.PAP به عنوان افزايشدر توانايي انقباض عضلاني بعد از يك انقباض قبلي تعريف شده،بنابراين PAP ممكن است ظرفيت عضلاني براي توليد بيشتر نيرو را در يك سرعت انقباض عضلاني پس از آن بالاببرد (1).).بنابراين هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر زود گذر حركت بكسل سورتمه (به روش نيرومندسازي پس فعالي) بر آزمون رست در مردان ورزشكار نخبه بود. روش شناسي: در پژوهش حاضر 14 ورزشكار نخبه (ملي پوش و قهرمان كشور) كه در رشته هاي دو و ميداني، هندبال و بسكتبال (سن 3/2 ± 19/22، قد 1/6 ± 32/181، وزن 7/5 ± 69/74، پيشينه تمرين 9/2 ± 25/6) با آگاهي از هدف پژوهش به صورت داوطلبانه در اين طرح شركت كردند. ابتدا ورزشكاران در پيش‌آزمون حضور يافتند و از آن‌ها تست رست به عمل آمد. سپس شركت كنندگان در دو روز متفاوت هر دو پروتكل گرم كردن (بوسيله دستگاه ارگومتر بااستفاده از مترونوم با ضربان 140 ضربه در دقيقه به مدت 5 دقيقه ، وكششي پويا در عضلات پا و كمر بهمدت3 دقيقه) و گرم كردن با اجراي كشيدن سورتمه به فاصله 15 متر با سرعت بيشينه 90 درصد جرم بدن را انجام دادند و اجراي پس آزمون رست در پنج دقيقه ريكاوري هر دو پروتكل صورت گرفت. ركورد آزمودني ها با دستگاه چشم نوري (فتوسل) ثبت شدند. همچنين متغير هاي توان بي هوازي(اوح توان-حداقل توان-شاخص خستگي)اندازه گيري شد.پس از مشخص شدن نرمال بودن داده‌ها طبق آزمون كلموگروف اسميرنوف (K-S) براي مقايسه پيش آزمون و پس آزمون از آزمون تي وابسته و مستقل استفاده شد (05/ 0P≤ ). كليه عمليات آماري با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 انجام گرفت. (2) نتايج: تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه زمان تست رست پس از گرم كردن معمولي تفاوت معني‌داري را بين پيش‌آزمون و پس ازمون ايجاد نكرده است (05/0P )، اما پروتكل اجرايي بكسل سورتمه تفاوت معناداري را بين پيش آزمون و پس آزمون ايجاد كرده است (05/0P ). همچنين يافته ها نشان مي‌دهد كه تفاوت معني داري بين پس آزمون‌ها در هر دو نوع پروتكل وجود دارد (05/0P ، 128/2t= ) همچنين متغير هاي توان بي هوازي (اوج توان17/4t=، حداقل توان85/3t=،شاخص خستگي67/2t=)تفاوت معناداري در بكسل سورتمه نشان مي‌دهد (05/0P ). نتيجه گيري:هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر زود گذر حركت بكسل سورتمه بر عملكرد آزمون رست در مردان ورزشكار نخبه بود. نتايج كلي پژوهش حاضر نشان داد كه روش گرم كردن با استفاده از بكسل سورتمه بهتر مي تواند عملكرد رست ورزشكاران را بهبود بخشد. به نظر مي رسد بهره گيري از بكسل سورتمه بيشينه نسبت به گرم كردن به تنهايي، باعث افزايش عملكرد انفجاري متعاقب مي-گردد كه اين افزايش عملكرد مي تواند در ورزش هاي سرعتي، قدرتي و تواني - انفجاري سودمند واقع شود. با توجه به يافته هاي اين پژوهش و با استناد به نتايج پژوهش هاي ديگر، احتمالا تغييرات عصبي نمي‌تواند عامل بهبود عملكرد در پديده PAP باشد، بلكه اين افزايش عملكرد به تغييرات درون عضلاني وابسته است.(3)