مقايسه تاثير12 هفته تمرين تركيبي و هوازي در برنامه بازتواني قلبي بر هموسيستئين خون بيماران تنگي عروق كرونر

مقدمه: مطالعات نشان داده اند كه افزايش هموسيستئين خون، يك عامل خطرزاي قوي و مستقل براي بيماري هاي قلبي عروقي است. برخي شواهد گوياي اين است كه هموسيستئين خون در بيش از يك سوم بيماران قلبي بالاست (1). از طرفي پيشنها شده كه تمرين قدرتي به عنوان بخشي از برنامه بازتواني جهت اقزايش توانايي عملكرد مورد استفاده قرار بگيرد .، بنابراين ورزش تركيبي از آن جهت كه اثرات هر دو نوع تمرين هوازي و قدرتي را به طور همزمان بر عوامل خطر ساز قلبي عروقي دارد مي تواند مفيدتر واقع شود و اخيرا توسط دانشكده پزشكي ورزشي آمريكا براي افراد سالم و همچنين افراد داراي وضعيت پزشكي مزمن توصيه شده است (2). هدف اصلي از انجام اين مطالعه، مقايسه تاثير12 هفته تمرين تركيبي و هوازي در برنامه بازتواني قلبي بر هموسيستئين خون و حداكثر اكسيژن مصرفي در بيماران تنگي عروق كرونر بوده است. روششناسي: در اين كار آزمايي باليني 40 بيمار قلبي (52مرد و 8 زن) كه حداكثر 3 ماه از آنژيوپلاستي آنها گذشته و از لحاظ درجه بندي خطر بيماري قلبي عروقي داراي ريسك پايين (minimumrisk) تا ريسك متوسط (moderaterisk) قرار داشتند. انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه تمرين هوازي و تمرين تركيبي (هوازي + قدرتي) تقسيم شدند. برنامه هاي تمريني شامل 3 جلسه در هفته از تمرينات ساده به مشكل و از شدت كم به شدت بالا با در نظرگرفتن اصل اضافه بار و افزايش شدت تمرين به مدت 12 هفته انجام گرفت. برنامه تمرين استقامتي شامل كار برروي دوچرخه كارسنج و تردميل و برنامه تمرين قدرتي شامل پرس سينه، جلوران، پشت ران، كشش زير بغل، جلو بازو و كشش دو طرفه به پايين در برگيرنده ي عضلات بزرگ بالا تنه و پايين تنه بود. حجم پروتكل تمرين قدرتي در طول دوره ثابت ( 3 دور با 10-8 تكرار ) بود. سطح هموسيستئين پلاسما به روش ELISA با استفاده از كيت الايزا انساني اندازه‌گيري شد. با نرم افزار SPSSاز آزمون تي وابسته جهت تغييرات درون گروهي و از آزمون تي مستقل جهت بررسي اختلاف بين گروه ها استفاده شد. نتايج: نتايج تحقيق نشان داد در هر دو گروه تمريني كاهش سطح سرمي هموسيستئين مشاهده شد ولي اين تغييرات در گروه تمرين تركيبي معنادار بود (p=0/001). بحث و نتيجهگيري: بر اساس يافته هاي اين مطالعه، هر دو نوع برنامه تمريني مي تواند موجب بهبود تركيب هاي بدن و سطح سرمي هورمون آديپونكتين در بيماران قلبي شود با اين حال تمرين تركيبي (هوازي +قدرتي) به نسبت تمرين هوازي در بهبود وضعيت بيماران قلبي موثرتر است