تاثير بازي هاي دبستاني بر خلاقيت حركتي دانش آموزان اول ابتدايي

مقدمه: توانايي هاي حركتي از عوامل مهم رشد حركتي و پايه و اساس يادگيري و توسعه مهارتهاي ورزشي هستند. يكي از اين توانايي ها خلاقيت حركتي است. نتايج پژوهش هاي اخير حاكي از آن است كه كودكاني كه تحرك بيشتري دارند، خلاقيت حركتي بالايي دارند. روش شناسي: پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي، به منظور تاثير بازي هاي دبستاني بر خلاقيت حركتي دانش آموزان اول ابتدايي انجام شده است. بدين منظور، 30 دانش آموز مقطع اول ابتدايي به طور تصادفي به دو گروه تجربي وكنترل تقسيم شدند. گروه فعال در تمام فعاليت هاي حركتي و بازي ها كه براي آنها برنامه ريزي شده بود شركت داشتند و گروه دوم در هيچ برنامه حركتي يا بازي شركت نمي كردند. براي جمع آوري داده ها و سنجش خلاقيت حركتي، آزمون تفكر خلاق در عمل وحركت تورنس(TCAM) استفاده شد. كه مشتمل بر سه مولفه رواني(سيالي)، ابتكار(اصالت) و تخيل است. اين آزمون از چهار فعاليت مختلف تشكيل شده است كه به هر يك از مولفه هاي آزمون تعدادي از اين فعاليت ها اختصاص مي يابد. روايي و پايايي در تحقيقات قبلي به خوبي به اثبات رسيده است. اجراي آزمون ها پس از هماهنگي هاي لازم به مدت چهار هفته به صورت انفرادي انجام گرديد. براي مقايسه ميانگين ها به روش آزمون چند دامنه اي دانكن استفاده شد. نتايج: ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ در ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﻲ داري p 0.05بين بازي و ﺧﻼﻗﻴﺖ حركتي رابطه معني داري وﺟﻮد دارد. بحث و نتيجهگيري: كودكان از طريق بازي به كسب لذت و شادي مي پردازند. همچنين از آن به عنوان وسيله اي براي بيان احساسات و عواطف خود استفاده مي كنند. انجام حركات بديع و نو به كودكان اجازه مي دهدكه قدرت تفكر خلاق و مهارت هاي حركتي و مهارت هاي حركتي خود را ارتقا بخشند.