تأثير تمرينات ترامپولين بر هماهنگي چشم و پا تكواندو كاران مبتدي

مقدمه: هماهنگي طرح يابي بدن و اندام‌ها در ارتباط با اشياء و رخداد‌هاي محيطي است. هماهنگي ناشي از تعامل بخش‌هاي مختلف سيستم عصبي مركزي شامل سطوح بالا و پايين ويژه اندام مجري است. افت در اجراي همزمان دو يا چند تكليف، اغلب مربوط به ظرفيت محدود مسير يا ناتواني ما در پردازش همزمان همه راهنماهاي حسي است. هدف از پژوهش حاضر تعيين ميزان تأثير يك دوره تمرينات ترامپولين بر هماهنگي چشم و پا تكواندو‌كاران مبتدي بود. روش شناسي: پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي و با طرح پيش آزمون و پس آزمون انجام شد. بدين منظور تعداد 30 نفر از تكواندو‌كاران مبتدي دختر شهرستان دزفول با ميانگين سني(1.57± 10) به صورت نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه تجربي و كنترل تقسيم شدند. تكواندو‌كاران تحت مداخله علاوه بر حضور در كلاس‌هاي تكواندو به مدت 6 جلسه‌ي 20 دقيقه اي در تمرينات ترامپولين شركت كردند؛ گروه كنترل در اين مدت تنها در كلاس‌هاي تكواندو شركت داشتند. براي ارزيابي هماهنگي چشم و پا از آزمون هگزاگون استفاده شد. نتايج: پس از اطمينان از طبيعي بودن توزيع داده‌ها با استفاده از آزمون كلوموگروف-اسميرنوف و آزمون لون براي همگني واريانس‌ها، از آزمون تي همبسته جهت بررسي ميزان پيشرفت هر يك از گروه‌ها از پيش آزمون به پس آزمون و آزمون تي مستقل براي مقايسه ميانگين‌هاي بين دو گروه در سطح معناداري 05/0 استفاده شد. نتايج t همبسته نشان داد كه بين پيش آزمون و پس آزمون در گروه تجربي تفاوت معني داري وجود دارد(05/0 p ). اما در گروه كنترل تفاوت معني دار نبود. همچنين نتايج آزمون t مستقل نشان داد كه در پيش آزمون دو گروه كنترل و تجربي با يكديگر تفاوت معني داري نداشتند اما اين تفاوت در پس آزمون مشاهده شد(05/0 p ). بحث و نتيجه گيري. نتايج تحقيق نشان دهتده اين است كه تمرينات ترامپولين براي بهبود هماهنگي چشم و پا مفيد است؛ با استفاده از تمرينات ترامپولين، هماهنگي دست و پا در تكواندو كاران مبتدي افزايش پيدا كرد و همچنين جهت بهبود عملكرد تكواندو كاران در انجام تكنيكهاي خاص اين رشته به مربيان و شركت كنندگان كمك شاياني خواهد كرد.