مقايسه اثر دو دسته تمرينات مقاومتي خطي و غير خطي بر روي شاخصه هاي بي هوازي و قدرت زنان غير ورزشكار

مقدمه و مباني نظري: بهبود در وضعيت تركيب بدني، توانايي و قدرت عضلاني و بهبود در ظرفيتهاي ورزشي از طريق برنامه هاي تمريني يكي از مهمترين مباحثي بوده كه امروز در حوزه علوم ورزشي بدان توجه خاص ميگردد. تمرينات مقاومتي از دسته پرطرفدار ترين روشهاي تمريني ميباشد كه به ورزشكاران و حتي غير ورزشكاران در دست يابي به اهدافشان ياري ميرساند. امروزه سيستم هاي مختلف تمرينات مقاومتي براي بهبود ظرفيتهاي زندگي روزمره و نيز بهبود در اجراهاي ورزشي توصيه ميگردند. در ساليان اخير اجراي دو سيستم مختلف تمرينات با وزنه خطي و غير خطي مورد توجه بسياري از محققان حوزه علوم ورزشي قرار گرفته است [1]. اين تمرينات برخلاف برنامه هاي خطي و ستني از قاعده كاهش تدريجي حجم و افزايش شدت براي دستيابي به اهداف خود استفاده نمي نمايد. در اين سيستم در طول دورها هاي مزو سيكل و ماكروسيكل تركيبي از شدتهاي حجم، قدرت و گاها توان ديده شده است [2]. در ساليان اخير تحقيقات زيادي در زمينه اثر بخشي اين تمرينات صورت گرفته شده است و اثرات پروتكل هاي تمريني خطي و غير خطي بر روي فاكتورهاي عملگردي و گاها فاكتورهاي دخيل در سلامت و تندرستي نزي مورد ارزيابي قرار گرفته اند. روش شناسي: در تحقيق حاضر محقق با اجراي دو برنامه خطي و غير خطي بر آن شد تا اثرات دو نوع تمرين را بر روي تركيب بدني، توان بي هوازي و قدرت عضلاني ورزشكارن زن جوان مورد بررسي قرار دهد. اين تحقيق ميتواند در دادن يك الگوي مناسب جهت اجراي برنامه هاي تمريني به بانوان ورزشكار ما را ياري رساند. براي اجراي اين تحقيق 24 زن جوان ورزشكار در غالب دو گروه تمرينات قدرتي خطي و غير خطي و در دو گروه مساوي به مدت 10 هفته تمرينات خود را زير نظر محققان به اجرا رساندند. دو هفته آمادگي عمومي براي هر دو گروه صورت پذيرفت و سپس به مدت 8 هفته برنامه تمرين ادامه يافت. در پايان اين تحقيق نتايج زير حاصل گرديد. پس از تعيين نرمال بودن از ابزار نرم افزاري SPSS و با استفاده از روش آمار استنباطي آناليز واريانس يك طرفي با تكرار هاي مكرر و نيز آزمون تي براي نمونه هاي مستقل استفاده گرديد. نتايج: تحقيق حاضر نشان داد كه هر دو تمرينات خطي و تمرينات غير خطي بر روي حداكثر توان بي هوازي، قدرت تاثير معني داري داشته و در تمرينات غير خطي تفاوتهاي اثرات نسبت به تمرينات خطي تفاوت معني داري داشته است. بحث و نتيجه گيري: هر چند نشان داده شده است در شرايط مختلف هر دوي تمرينات داراي اثر بخشي نسبتا يكساني در تحقيقات مختلف بوده اند ولي توصيه ميشود برنامه بدنسازي غير خطي به عنوان يك روش كه اثرات منفي كمتري در طول فصل مسابقات دارند مورد استفاده قرار داده شوند. : تمرين مقاومتي، تمرين خطي، توان بي هوازي، قدرت 1. Fleck, S.J. and W. Kraemer, Designing Resistance Training Programs, 4E. 2014: Human Kinetics. 2. Bradley-Popovich, G.E., Nonlinear versus linear periodization models. Strength amp; Conditioning Journal, 2001. 23(1): p. 42.