چكيده فارسي :
مقدمه: زنان بهعنوان بخش مهمي از جامعه همواره پتانسيل و حضور ويژهاي در عرصههاي جهاني داشتهاند. پژوهشهاي عسگريان و دخت باقر (1394) (1) و عيدي و عسگري (1393) (2) در مورد عملكرد كاروان هاي مردان انجام، اما پژوهشي درمورد عملكرد كاروان ورزش بانوان احتمالا انجام نشده است. در اين راستا، هدف پژوهش بررسي عملكرد بانوان ايران در رويدادهاي بزرگ در مقايسه با ساير رقباي آسيايي بود.
روش شناسي: روش پژوهش توصيفي-تحليلي بود. جامعۀ آماري كليۀ كشورهاي آسيايي بودند كه با استفاده از نمونهگيري هدفدار 10 كشور برتر آسيايي انتخاب شدند. از آمار توصيفي و استنباطي ( آزمون كروسكال واليس) استفاده شد.
نتايج: يافتهها نشان داد كه بين مجموع عملكرد بانوان رشتههاي انفرادي و تيمي در بازيهاي آسيايي تفاوت وجود داشت. بهترين عملكرد زنان در بازيهاي آسيايي گوانگژو (2010) و اينچئون (2014) بود. تكواندو و تيراندازي مدال آورترين رشته ورزشي بانوان بودند. همچنين، تفاوت معنادار بين عملكرد ورزشكاران زن ايران در بازيهاي آسيايي در مقايسه با ساير رقباي آسيايي وجود داشت.
بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه عملكرد بانوان ايران داراي نوسان بود. اين نتايج با برخي پژوهشها مانند عسگريان و دخت باقر (1394) و عيدي و عسگري (1393) همسو بود. نتيجه گيري مي شود كه علي رغم برخي محدوديتها، عملكرد ورزش قهرماني زنان روند رو به رشدي را در پيش گرفته است.
واژه هاي كليدي: بازيهاي المپيك، بازيهاي آسيايي، بانوان
منابع
1. Asgarian, F., Dokhtbagher, B, N. (2015). Identify the reasons for success and failure of countries in the Olympics, Journal of Sport Management Basics, 6, pp: 53-66.
2. Eydi, H. Asgari, B (2014). Evaluate and analyze the performance of the Asian Games compared to other competitors. Studies in Sports Management Basics, 1, pp 84-73.