شماره ركورد كنفرانس :
3882
عنوان مقاله :
اثر 12 هفته فعاليت هوازي با شدت متوسط بر هورمون پاراتيروئيد، سطوح سرمي ويتامين D و بيان ژن آلكالين فسفاتاز در زنان يائسة كم تحرك
پديدآورندگان :
شيخلو زينب z.sheikhlou@gmail.com كارشناس ارشد فيزيولوژي ورزشي، اروميه؛ , ترتيبيان بختيار دانشگاه علامه طباطبايي , مآل انديش عباس دانشگاه اروميه
كليدواژه :
فعاليت ورزشي هوازي , هورمون پاراتيروئيد , ويتامين D , ژن آلكالين فسفاتاز , زنان يائسه
عنوان كنفرانس :
نهمين همايش بين المللي تربيت بدني و علوم ورزشي
چكيده فارسي :
پديدة كاهش تراكم استخواني و پوكي استخوان ناشي از آن براي زنان يائسه يك پديدة شناخته شده بوده و شكستگي‌هاي ناشي از اين عارضه از عوامل اصلي مرگ و مير در افراد مسن، بويژه زنان يائسه است (1). هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير دوازده هفته فعاليت هوازي با شدت متوسط بر سطوح سرمي هورمون پاراتيروئيد، ويتامين D و بيان ژن آلكالين فسفاتاز در زنان يائسة كم‌تحرك بود.
روش‌شناسي: اين مطالعه از نوع تحقيقات نيمه‌تجربي با دو گروه پيش و پس آزمون است. به همين منظور، 20 زن يائسة كم‌تحرك داوطلب و واجد شرايط با ميانگين سني 12/2±60 سال و شاخص تودة بدن 24/3±46/29 كيلوگرم بر مترمربع به صورت تصادفي در دو گروه فعاليت ورزشي/تجربي (10 زن) و كنترل (10 زن) در اين پژوهش شركت نمودند. گروه فعاليت ورزشي به مدت 12 هفته، هر هفته سه جلسه و در هر جلسه به مدت 50 تا 60 دقيقه تمرينات هوازي با شدت 65 الي 70 درصد حداكثر ضربان قلب تمرين را اجرا كردند (2)، درحاليكه گروه كنترل در هيچ مداخله‌اي شركت نداشتند. از گروه فعاليت ورزشي و كنترل 24 ساعت قبل و بعد از 12 هفته برنامة تمريني به منظور اندازه‌گيري هورمون پاراتيروئيد، ويتامين D و بيان ژن آلكالين فسفاتاز نمونه‌گيري خون به عمل آمد. اطلاعات مربوطه با بكارگيري روش آماري توصيفي و استنباطي تي مستقل، تي همبسته و آنكوا در سطح معناداري (05/0≥p) و با استفاده از نرم افزار اس‌پي‌اس‌اس نسخة 23 تجزيه و تحليل شد.
يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين ميانگين متغيرهاي زمينه‌اي گروه فعاليت ورزشي و كنترل در حالت پايه تفاوت معناداري وجود ندارد (05/0 P). همچنين سطوح سرمي هورمون پاراتيروئيد بعد از 12 هفته فعاليت ورزشي هوازي با شدت متوسط در درون‌گروهي و سطوح سرمي ويتامين D و بيان ژن آلكالين فسفاتاز بين-گروهي تفاوت معناداري نداشتند (05/0 P)، درحاليكه سطوح سرمي ويتامين D درون‌گروهي فعاليت ورزشي، تغييرات درون‌گروهي بيان ژن آلكالين فسفاتاز در هر دو گروه فعاليت ورزشي و كنترل، و سطوح سرمي هورمون پاراتيروئيد بين‌گروهي تفاوت معناداري داشتند (05/0≥p).
نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج تحقيق حاضر يعني افزايش سطوح سرمي ويتامين D و افزايش هورمون پاراتيروئيد با توجه به اثرات دوگانگي آن در مسير سيگنالينگ سلولي (3) و همچنين افزايش بيان ژن آلكالين فسفاتاز در گروه ورزش، توصيه مي شود كه زنان يائسة ايراني با دامنة سني 50 الي 70 سال جهت بهبود و افزايش تراكم استخواني خودشان، فعاليت‌هاي ورزشي هوازي با شدت 65 درصد حداكثر ضربان قلب تمرين مثل پياده‌روي و دوي سبك را در برنامة روزمرة خود بگنجانند تا به استئوپني و يا استئوپروز مبتلا نشوند و از شكستگي‌ها و افتادگي‌ها در دوران كهولت در امان باشند.
