اثر خستگي متوسط بر برخي پارامترهاي كينماتيكي راه رفتن زنان با و بدون سابقه ي پوشيدن كفش ناپايدار

مقدمه: در سال هاي اخير كفش هايي با تخت گهواره اي شكل در راستاي خلفي – قدامي و پاشنه ي منعطف 1راي شده است. با توجه به ويژگي متفاوت اين كفش ها ادعا شده است اين نوع كفش با اجراي الگوي درست حركتي مي تواند به كاهش و تاخير در بروز خستگي در حين پياده روي كمك كند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر خستگي متوسط بر برخي پارامترهاي كينماتيكي راه رفتن زنان با و بدون سابقه ي پوشيدن كفش ناپايدار بود. روش شناسي: پژوهش حاضر بر روي 24 زن سالم با محدوده ي سني 20 تا 40سال و در دو گروه 12 نفري كه بر اساس معيار هاي ورود انتخاب و به طور تصادفي وارد گروه شدند، انجام شد. گروه 1 زنان سالم با سابقه ي پوشيدن كفش ناپايدار به مدت حداقل 6 ماه و روزانه 2 ساعت پياده روي با كفش ناپايدار و گروه 2 را زنان سالم بدون داشتن هرگونه سابقه ي پوشيدن كفش ناپايدارتشكيل دادند. پس از تكميل فرم رضايتنامه و اطلاعات دموگرافيك، ماركرگذاري به روش كلينيكال بر روي بدن آزمودني ها انجام شد، سپس از راه رفتن آزمودني ها قبل وپس ازپروتكل خستگي(متوسط) با كفش مذكور فيلمبرداري و ويژگي هاي كينماتيكي(زمان سيكل راه رفتن، زمانswing،زمان stance، طول گام، سرعت، مسافت و فركانس گام برداري، زاويه ي ران،زانو و مچ پا) در لحظه ي برخورد پاشنه ي پا با زمين ثبت و توسط نرم افزار kinovea ارزيابي شد. اطلاعات جمع‌آوري شده توسط روش آماري t مستقل براي مقايسه ي بين گروهي، t همبسته براي مقايسه ي درون گروهي و نيز به كمك نرم افزار spss نسخه ي 20و در سطح معنا داري05/0p= مورد تحليل قرار گرفت. نتايج: نتايج حاكي از افزايش معنا دار در پارامتر هاي سرعت، فركانس و مسافت راه رفتن (p=0.02) و زاويه ران (p=0.04) و كاهش معنا دار در پارامتر زمان سيكل راه رفتن (p=0.02 ) در مقايسه ي بين دو گروه زنان با و بدون سابقه ي پوشيدن كفش ناپايدار است. در مقايسه ي درون گروهي در گروه با سابقه ي پوشيدن كفش ناپايدار نيز افزايش معني دار در فاكتور هاي مذكور مشاهده شد هرچند طول گام (p=0.00) نيز افزايش معناداري يافت. در مقايسه ي درون گروهي درگروه بدون سابقه اختلاف معني دار در هيچ يك از پارامتر ها پس از پروتكل خستگي مشاهده نشد. بحث و نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد، پوشيدن بلند مدت كفش ناپايدار مي تواند منجر به تغيير در برخي پارامتر هاي كينماتيكي راه رفتن متعاقب خستگي شود. لذا ممكن است استفاده ي بلند مدت، فشار وارده به مفاصل را افزايش داده و زمينه ي آسيب را فراهم نمايد، حال آن كه اين تغييرات در تاثير آني كفش ناپايدار پس از خستگي مشاهده نشد.